(ხევს.) - შესაწირავთა ნაკრები სარიტუალო პურები. ესაა დიდი ხავიწიანი ქადა, ცხრა პატარ-პატარა თხელი უგულო პურები და ოთხი „საკვირაო“. დიდ ქადაზე უგულო პურებს აწყობენ, ზემოდან დაადებენ თითო More…
(სვ.) - მარტივი სახვნელი იარაღი. შედგებოდა: მხრის („ლაციუ“), ქუსლის („ბერ“), ერქვანის („ქვაჯ“), და სახნისისაგან („მუკრა“). მხარი წარმოადგენდა მოხრილ ხის ძელს, რომელიც ერთი თავით ჩადგმული More…
შალის ქსოვილი, მოქსოვილი გაზაფხულის მატყლით. სამეგრელოში ღართს უწოდებდნენ ქსოვილსაც და მისგან შეკერილ ჩოხასაც. რაჭაში ღართი საწვიმარ ნაბადს აღნიშნავდა. ასევე აქვს განმარტებული იგი More…
წისქვილის ღარი, რომელშიც წყალი გადაედინება სათავედან, მძლავრად ეცემა წისქვილის ბორბალს და აბრუნებს მას. ღარის თავი განიერია, წვერი ვიწრო და შედგება სამი გრძელი კარგად გათლილი ფიცრისგან. ე. More…
საცერულის სახეობა. გავრცელებული იყო აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანეთში, უკანასკნელ დრომდე შემოინახა ხევსურეთმა. შედგება სამმაგად ერთიმეორეზე დაკავშირებული თითბრის რგოლებისაგან, თითოეული რგოლი More…
ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი
to main page 
top of page