და დგ დე დვ დი დო დრ დუ დღ
დუდ დუმ დუნ დურ დუყ დუშ
selected terms: 8 page 1 of 1
დუდგა
ერთად, უწესრიგოდ თავმოყრილი მრავალრიცხოვანი ხალხი. =“იმისანა დუდგა იდგა იქინე,რომ ძვილაი გამუაწიე!“ =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური More…
დუმბი
დუმბო See also: სიმღერების ხმები გურიაში =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური კულტურის ისტორიიდან: [PDF ტექსტი] / გამომცემელი და რედაქტორი More…
დუნდრუცი
მოდგლეშილი ულაზათოდ მოყვანილი, დიდი, მსხვილი (ქალი). See also: მოდგლეშილი, მოდუნდრუცული =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური კულტურის More…
დურუბაი
(ს. ჟღენტი, გურული კილო, ტფილისი 1936.) სწორეპირიანი, მუცლიანი და ყელდაბალი დოქი =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური კულტურის ისტორიიდან: More…
დურუნჯი/აი
უცხვირპირო, გონჯი, უშნო (ქალი). =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური კულტურის ისტორიიდან: [PDF ტექსტი] / გამომცემელი და რედაქტორი ილია More…
დურცხი
მეტად წითური. =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: პუბლიკაციები გურიის სულიერი და მატერიალური კულტურის ისტორიიდან: [PDF ტექსტი] / გამომცემელი და რედაქტორი ილია თავბერიძე; გარეკანის More…
დუყი
(ს. ჟღენტი, გურული კილო, ტფილისი 1936; ვ. ბერიძე, სიტყვის- კონა იმერულ და რაჭულ თქმათა, პეტერბ. 1912. დოყო) ახალმოყრილი ყლორტი. =შარაშიძე გიორგი. გურული ლექსიკონი: More…
დუშაყი
(სულხან- საბა ორბელიანი, ქართული ლექსიკონი, პროფ. ი. ყიფშიძისა და პროფ. ა. შანიძის რედაქციით, ტფილისი 1928. დუშაყი და პალვანდი) მოაჯირის ზევითა ძელი, რიკულების დასამაგრებლად. More…
გურული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9