(ხევსურ.) მოხდილი ყველი, ე, ი. სატანი ბავშვის ენაზე ( ა.ჭინჭარ., 268). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ატკრეცილი, ასივებული, აბებრებული კანი დაწვის ან ავადმყოფობის გამო; შიგ სითხეა ჩამდგარი (გ. შარაშ.). See also: ტკვაფში =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(იმერ.) ატკეჩილი ( პ. ჯაჯან., I X, 244). =„ ხეი დეეცა იმასა და ძვალი აქ ატკოჩილი ფეხზე“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ.) ცხელ თორნეში ჩაკვრისთანავე პურის აწვა, ალანძვა ა. მარტ., გ. იმნ.. შდრ.: ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქართლ.) წვრილი ლარტყა, მიკრული წყვილ - ფანჯრის ერთ - ერთ ჩარჩოზე გარედან სიმაღლით ( პ. გაჩეჩ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(ქართლ., გურ.) ადევნება უკან( ი. ჭყონ.); ადევნება, აყოლა ( ს. ჟღ.) =„ რას ა მ ე ტ ო რ ღ ი ა ლ ა ეს კაცი“ ვითომ რას ამედევნა ეს კაციო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(ფშ.) აფოფხება, წინა ფეხებით ( ტოტებით) აყუდება ( ი. ქეშიკ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მთიულ., გუდამაყ., მოხ.) 1. ცომის შეჭამანდი რძით ან ერბოთი შეზავებული ( ს. მაკალ.; ე. ვირსალ.); 2. ოთკუთხად დაჭრილი პურის ცომი წყალსა ან რძეში მოხარშული, რომელსაც შემდეგ ერბოს უმატებენ ( ლ. More…
(ქართლ.) ატუზვა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). See also: ატრუჯვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page