(ქიზიყ.) ლეღვის ჯიშია, მაკრატელა ფოთოლი აქვს, შავი ბრტყელი ნაყოფი იცის (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
(ხევსურ.) See also: ტორზო ◊ (ქიზიყ.) უქონელი, ღარიბი, ღატაკი. გლეხი ახალმოსული (საბა; ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ.). "შინ რომ კატა არა ჰყავს და გარეთ თაგვი". (ს. მენთეშ.); ◊ More…
(გურ.) (dağarcik) ტყავის ჩანთა, ზურგზე მოსაკიდებელი, მონადირენი ხმარობენ (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ., ოკრიბ.) დაბალი, ჩაფსკვნილი ტანის კაცი (მ. ჩიქ.); დაბალი (ჭოლევი, მ. ოყრეშიძე). See also: დაგვარჯული ◊ (რაჭ.) ფუნისა და ნაცრისაგან გაკეთებული კეცი აბრეშუმის მურის (თოთო More…
(იმერ.) დაჭაობებული ადგილი საერთოდ ("კომუნისტი" № 294, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) 1. ფიცრის ურო, სახურავის ჩალის თავებს სცემენ, რომ დაასწორსწორონ; 2. სარეცხის საზეპელი, ხის ურო ან ხვედა, ან ბრტყელი ქვა, რომელსაც სარეცხს სცემენ, რომ ჭუჭყი გამოადინონ; 3. გადატ. ტ ა More…
to main page 
top of page