ქა ქბ ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქო ქრ ქს ქუ ქფ ქშ ქც
ქოა ქობ ქოდ ქოვ ქოთ ქოი ქოკ ქოლ ქომ ქონ ქოო ქორ ქოს ქოფ ქოქ ქოღ ქოშ ქოჩ ქოც ქოწ ქოჭ ქოხ ქოჯ
selected terms: 108 page 1 of 6
ქოაღმა-ჲ
(მოხ.) ჩრდ. ქარი (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობ-ი
(ფშ., მთიულ., გუდამაყ., ფერეიდნ.) ქვაბი (დიალექტ., 595; 569; 574; 631; ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობანა
(მთიულ., გუდამაყ.) პატარა ქვაბი (ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობინა
(ქიზიყ.) კრამიტის მოსაჭრელი კალაპოტი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობინო
(ქართლ.) სარეცხის სატყეპელა (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობუდან-ი
(ლეჩხ.) ეშმაკი, ქვეშქვეშა (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობულ-ი
(მთიულ.) See also: ქობულაჲ 1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობულა-ჲ, ქობულა
(მოხ.) საბატკნე ორმო (ო. ქაჯ.). ◊ (კახ.) მიწური საღორე (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქობუნ-ი
(ლეჩხ.) ქვაბული (მ. ალავ., 2). ="ხვამლში რამდენიმე ქ ო ბ უ ნ ი მოიპოვება". ◊ (ფშ.) ჯობინი ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქოდა
(ჯავახ.) ტყიდან ხის მოტანის ბაჟი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოდავ-ი
(ჯავახ.) See also: ქოდა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოვქოვ
(ინგილ.) თამაშობაა ერთგვარი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოთ-ი
(რაჭ.) კვერცხის ბოლო (ვ. ბერ.). ◊ (მთიულ., ფშ.) ჩხუბი, აურზაური; ქ ო თ ი ა ჩხუბის ამტეხი (ლ. კაიშ.). ხმაური (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ქოთათურ-ი
(ქიზიყ.) ჩაფის მსგავსი ღვინის ჭურჭელია, თიხისა, ცალყურა, პირფართო, დაბალყელა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოთაო
(გურ., ქართლ., კახ.) ცხენის სენია (ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოთლაღ-ი
(გურ., მესხ.) ყაჩაღი, ფირალი; გ ა ქ ო თ ლ ა ღ ე ბ უ ლ-ი ტყეში გავარდნილზე იტყვიან (ა. ღლ.); ბოროტი კაცი, საიკვდილის შემდეგ თითქოს ძაღლის სახეს მიიღებს და სოფელს შეაწუხებს (მუსხი, ლ. More…
ქოთობა
(ფშ.) ხმაური, ხრიალი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოთუკ-ი
(კახ.) ხის ანახეთქი დიდი ნაფოტი; კუნძი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქოთუქ
(ინგილ.) (kütük ’კუნძი’) ხის მორი ბრინჯის, ფეტვის გამოსაბერტყად. შდრ. : ქოთუკი, ქორთუხი (დიალექტ., 623). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქოით
(გუდამაყრ., მთიულ.) ქვევით (დიალექტ., 569; 574). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9