ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხე, ხებ ხედ ხეე ხევ ხეზ ხეთ ხეკ ხელ ხემ ხენ ხეპ ხერ ხეს ხეტ ხეფ ხექ ხეღ ხეყ ხეშ ხეჩ ხეც ხეძ ხეჭ ხეხ
selected terms: 154 page 1 of 8
ხე, ფხე
(მეგრ., იმერ., გურ.) ასული, ქალი; მხევალი; ჭ ა ვ ჭ ა ნ ი ხ ე ჭავჭანიძის ქალი, ასული; მ ე ლ ი ხ ე მელაძის ასული, ქალი და ა. შ. (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ხებარკალა
(ქიზიყ.) გაუთლელი ქალი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხებერ-ი
(იმერხ.) ამბავი; ხ ე ბ ე რ-ი ხ ვ დ ა ცნობა მოვიდა (დიალექტ., 655). See also: ხაბარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხებერა
(მთიულ.) ჩოგანი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხებესტარ-ი
(მთიულ.) ადამიანი, რომელსაც არაფერი ეყურება (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხებრაქინა
(ქართლ.) შეუსმენარი, თავისნათქვამა ადამიანი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხებრე
(ქართლ.) საქმის არამცოდნე, მოუხერხებელი (მ. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხებრექია
(კახ.) უხეში, ბრიყვი (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხედაობა
(მესხ.) მკითხაობა ფრჩხილებზე დახედვით (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხედნელ-ი
(კახ.) ღორი, რომელსაც ზურგზე მოქოჩრილი ჯაგარი აქვს (ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხედომიწა
(იმერ.) ყველაფერი ირგვლივ (ვანი, ნ. აგიაშვილი). ="ადიდებულ მდინარეს მოჰქონდა ხ ე დ ო მ ი წ ა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხეეკალა
(კახ.) გლედიჩია, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხევ-ი
(ფშ.) პატარა მდინარე ( ვაჟა, IV, ა. შან. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხევან-ი
(ქიზიყ.) 1. ხე საერთოდ; 2. ხეზე აშვებული ვაზი, მაღლარსავით; 3. ჭრელი წინდა, ხე და ზედ ასული ვაზია გამოსახული (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ხევარდ-ი
(ქიზიყ.) ხე, რომელიც ყვავილებს ისხამს ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხევარდა
(ქართლ.) პატარძლის ყვავილი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხევსნა
(ქართლ.) მარხილის შემაერთებელი წინა ხე (პ. გაჩეჩ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხეზეჩიტაობა
(კახ.) ბავშვთა თამაშობაა ერთგვარი (ა. გვენც., თ. ბერიაშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხეთუფალა
(ქართლ.) გუნდის ხე (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხეთქიო
(გურ.) საქონელი, რომელსაც ღობე არ უმაგრდება ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9