(ქართლ.) წნელის პატარა რგოლი (კირიონი); დაგრეხილი წნელი, ხმარობენ რკალის შესაკრავად, ურმის ღერძის რგოლად მორგვსა და ჭინჭილაქს შუა, რომ მორგვი არ გახეხოს ჭინჭილაქმა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. More…
(ქართლ., კახ.) 1. ვაზის ტოტი რამდენიმე რქითა და მტევნებით; 2. ცულის ჩამოსაკიდი ძველებურ გუთანზე (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). See also: ჩხა ◊ (კახ., თუშ.) კაპებიანი ხის ტოტი (ა. More…
(ქართლ.) უხნავად დარჩენილი მეორე წელიწადს ან მეტ ხანს (თ. სალარ., ალგ., 89). See also: ნაჩხატი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ., აჭარ.) ღერო პურის, ქერის, სვილისა (ა. ღლ.; შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page