ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
აკა აკე აკვ აკი აკლ აკმ აკო აკუ
selected terms: 46 page 2 of 3
აკვარკვალება
(გურ.) აკანკალება. (ს. ჟღ.). See also: კვარკვალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკვარჩხალება
(იმერ., გურ.) წყლის ადუღება ( ვლ. ბზვან., „ივერია“, N% 172, 1900). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკვაჭვა
(გურ.) ურიგოდ პირაღმა წამოწოლა ( გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკვეთა
(კახ.) ცომისათვის საფუარის მიცემა,მოხაშება (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკვიწინება
(გურ.) ვინმეს ამოჩემებით გაღიზიანება (.ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკვლანჯა
(ქიზიყ.) ამრეზა ( ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკიდონ - ი
(ლეჩხ.) აკიდო, ჯაგანი (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკირკავება - დაკირკავება
(იმერ.) ქირდად აგდება, სასაცილოდ აღება (პ. ჯაჯან., X). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკლანზვა
(ინგილ.) დამკლავება ( მ. ჯან). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკლანჭულ - ი
(ქიზიყ.) მაღალი, კოჭმაღალი ადამიანი ( ს. მენთეშ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკლერტვა
(ქიზიყ.) ნაბარში ბალახის ძირების ( კლერტების) არჩევა ( ს მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკმაკება
(თუშ.) ავადმყოფობისა თუ სიბერის გამო მთაზე, აღმართზე, კიბეზე გაჭირვებით ასვლა ( პ. ხუბ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკო
(ფშ., ხევსურ., მოხ.) ფქვილის შესანახავი ბეღელი, კიდობანი, მარცვლეულის შესანახი ჭურჭელი ( ი. ჭყონ.; ა. ჭინჭარ., 207; ( ქაჯ.) ; ფიცრისაგან კიდობნისებურად შეკრული ყუთი, რომელშიც ინახავდნენ More…
აკოკოლება
(ზ. აჭარ.) ჭურჭლის ავსება რითიმე ( შ. ნიჟარ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკოლიკება
(ლეჩხ.) აკოლავება, ახუხულავება ( მ. ალავ., 2); ( იმერ.) კოლიფების ერთმანეთზე შეწყობა. გადატ. დანაშაულის დასაფარავად ერთმანეთთან დაუკავშირებელ მოსაზრებათა წამოყენება ( პ. ჯაჯან., I X, 243). More…
აკოღინება
(ქართლ.) ა კ ო ღ ი ნ ე ბ - ს გული ერევა, აღებინებს ( ლ. ნოზ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკოშიალება
(ლეჩხ.) უშნოდ აშენება რისამე ( მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკოშკორება
(მოხ.) ერთმანეთზე რაიმეს დაყრა ( ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკოხობს
(ინგილ.) აქებს (დიალექტ, (612 ) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აკუთება
(კახ.) კიკვაობაში გამარჯვებულის მიერ დამარცხებულთა ზურგზე შეჯდომა ( ა. გვენც, თ. ბერიაშვ.). See also: კიკვაობაში =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9