გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გებ გეგ გეე გევ გეზ გეი გელ გემ გენ გერ გეს გექ გეჩ გეჯ
selected terms: 51 page 2 of 3
გელბარან
(კახ.) დიდი მარწუხი, რკინის მსხვილი ნაჭრების დასაჭერად (პ. ხუბ., ანგარიში.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გელებჟურ-ი
(გურ.) უგემური, უღონო ღვინო (ჩოჩხათი, იასონ ბლაგიძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გელინ-ი
(ზ. აჭარ.) (gelin) რძალი, პატარძალი, მოსული (შ. ნიჟარ.; ი. მეგრ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გელობა
(ხევსურ.) ლაპლაპი ცელისა (ა. ჭინჭარ., 223). =„ბარჩი ჩქამობდას ნამგალი, მთაჩი გ ე ლ ო ბ დ ა ს ცელიო.“; „ჭიშველ მთიბლები არ თიბდაეო, ცელები არ უ გ ე ლ ო ბ დ ა ე ო.“ =ქართულ კილო-თქმათა More…
გელცმულ-ი
(ლეჩხ.) მგელცემულ-ი, პირუტყვის ავადმყოფობაა, ჭირი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გემა
(ხევსურ.) გემნა, წვრილფეხა საქონლის ტყავის საზელი, ორკაპი ხეა, რომლის ერთი ტოტი მოკლედაა წაჭრილი. მეორე კი - მეტრანახევარი სიგრძისაა (ა. ჭინჭარ., 249). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
გემრა
(ქიზიყ., ფშ., გუდამაყარ., მთიულ.) ცხვრის კურკლის წივა (ს. მენთეშ.); ცხვრის ძველი ნეხვი (ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გემს-ი
(იმერ.) სქელი და მოშავო ქერტლი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გენეგერჩაგ-ი
(იმერ.) აბუსალათინი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გენვა
(იმერ.) ხბოს მიერ ძუძუს გამოწოვა მეგრ. გ ე ნ-ი ხბო (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გენის კუპრი
(გურ.) ჯოჯოხეთის კუპრი ცრურწმენით (ა.ღლ., გურ.). =„ჯოჯოხეჩი ჩაგაგდებენ, გ ე ნ ი ს კ უ პ რ ი თურმე იქ ყარს.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გენჟურ-ი
(ინგილ.) ვაზის ჯიშია, განჯური (ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გენძერ-ი
(იმერ.) ულამაზო; აბურძგნული და უხეში თმა (ი. ქავთ.). ="შეიკნაჭე ეგ გ ე ნ ძ ე რ ი!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გენჯე
(რაჭ.) გონჯი, მახინჯი (შ. ძიძ., 203). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გერ-ი, აგერ-ი!
(ხევსურ.) მოზვრის გადენისას ამბობენ ასე (ა. ჭინჭარ; 232). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გერგელა
(ზ. აჭარ.) ფარფლიანი ქუდი; ჩვეულებრივი ქუდი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გერგეც-ი
(გურ.) კანკალი, თრთოლვა: ა გ ე რ გ ე ც ე ბ უ ლ-ი აკანკალებული, ათრთოლებული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გერგეცა⁄ე,-ჲ
(იმერ.) ელამი, ბეცი, ბერბეცი ( ვ. ბერ.). =„სერაფია გ ე რ გ ე ც ა, დაბადება დეგექცა! შენ თუ კაი თვალი გქონდა, ცოლი რატომ გეგეგცა?“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
გერგილ-ი
(გურ.) 1. ზარმაცი (ს. ჟღ.) ; 2. მარჯვე; საქმის მარჯვედ მქნელი (საბა; ნ. ჩუბ.; ღ. ჩუბ.; ქეგლ; ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გერივ
(ფერეიდნ.) ისევ კვალად (ა. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9