(ხევსურ.) „ქისტების საკრებულო ალაგია; როცა რამე საზოგადო საქმე ექნება ქისტებს, ამ ი ა რ დ ა შ ი მაიყრიან თავს“(ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
(ქიზიყ.) ვიწრო და გრძელი ნაალი (ლეიბი), რომელსაც ტახტზე შლიდნენ სუფრობის დროს სუფრის გაყოლებით, ქვეშ საგორავს უფენდნენ და ხალხი მასზე სხდებოდა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
(ქიზიყ.) უკუღმა (ს. მენთეშ.). ="რაც ჩვენებიანთ ადამი გადაიცვალა, იმათი სახლი იაღმა წავიდა, ვეღარ იხეირეჲ." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
(ჯავახ.) მუშამბა, გაფისული ან მალამოწასმული ტილო, რომელსაც დაზიანებულ ადგილზე აკრავენ მოსარჩენად (ი. მაისურ.). See also: იახო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
(თუშ., ფშ.) იახსარი, ერთ-ერთი წარმართული ღვთაება (თ. უთურგ.); ი ა ხ ს ა რ ი ავი სულების წინააღმდეგ მებრძოლი ერთ-ერთი ხატი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. More…
to main page 
top of page