ლა ლე ლვ ლი ლო ლუ ლღ
selected terms: 537 page 2 of 27
ლაგვარდან-ი
(იმერ.) ღრმად (მრგვლად) ამომღები შალაშინი, ლავგარდანი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაგინა-ი
(გურ.) პატარა საღვინე დოქი (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.; ა. ღლ., გურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაგლაგ-ი
(მესხ.) (სპ.-თურქ. leğlek) ფრინველია; ლაკლაკი, წერო (დიალექტ., 651). ◊ (ლეჩხ.) ლაქლაქი, ყბედობა; ლ ა გ ლ ა გ ე ბ ს ლაქლაქებს, ლაყბობს (მ. ალავ., 2). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ლავ-ი
(ხევსურ.) რაღაც საბედისწერო სიტყვაა, რომლითაც მაძახურა თითქოს კაცს სწყევდეს. მაძახურა უძახებს: "ლავივ", დასწყევს და მაშინ ის კაც ვერ გადასჩების იმით სიკვდილს, რაითაც მაძახურა More…
ლავანდ-ი
(ლეჩხ.) ← ნავარდი, სეირნობა; ლ ა ვ ა ნ დ ო ბ ს სეირნობს (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლავაშ-ი
(ქიზიყ.) ცხენის ყურებში მოსაჭერი თხის რქები, ყულფებიანი. დაჭედვის დროს, თუ ცხენი არ ჩერდება, ლ ა ვ ა შ ს მოსდებენ ყურებში და მოუგრეხენ. ცხენი ვეღარ იძვრის (ს. მენთეშ.). =ქართულ More…
ლავაძარღვა
(ქართლ., კახ. , მესხ., ჯავახ.) მრავალძარღვა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლავახ-ი
(ქიზიყ.) კაფანდარა, თხელი, გამხმარი კაცი ან საქონელი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლავლავ-ი
(ქართლ.) ლივლივი; რხევა, ქანაობა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაზვა
(ლეჩხ.) სიზარმაცისაგან სხეულის უშნოდ მოძრაობა, ზმორებასავით (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაზღორ-ი
(იმერ.) ასოებით სიტყვის კითხვა (ვ. ბერ.). ="ლ ა ზ ღ ო რ ი ქე იცის, ბატონო, ახლა ამოკვეთა მისწავლე" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლათაფა, ლაფათა
(ქიზიყ.) თორნის იარაღი ლავაშის მისაკრავად (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლათბა
(ხევსურ.) ფართო და გრძელი (6-7 მეტრის სიგრძისა) გეჯა (ა. ჭინჭარ., 219). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაინ-ი
(ქიზიყ.) ბამბის ქსოვილია ერთგვარი თეთრი (ს. მენთეშ.; საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.; ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაიჯ-ი
(ქიზიყ.) 1. ცივად გამოკვერილი სპილენძის რაიმე ჭურჭელი; 2. დიდი ნაფოტი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკადა
(იმერ.) მხარე, ფარდი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკაიტ-ი
(მოხ.) ბევრის მოლაპარაკე, ენამეტი, მოლაყბე (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკანჭურა
(აჭარ.) ფეხმრუდე ადამიანის ეპითეტია (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკვარა
(რაჭ., ზ. იმერ.) წისქვილის პატარა ღარი, ხორბლის სადენად ხვიმირაში (ქეგლ); წისქვილის ნაწილი, კრიჭა (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლაკვაშა
(ქიზიყ.) ზანტი, უჯანო და გამხდარი საქონელი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9