მა მბ მგ მდ მე მზ მთ მი მკ მლ მნ მო მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მუა მუგ მუდ მუე მუზ მუკ მუმ მუნ მუჟ მურ მუს მუტ მუქ მუღ მუყ მუშ მუჩ მუც მუწ მუჭ მუხ მუჯ მუჴ
selected terms: 116 page 2 of 6
მუჟუჟ-ი
(ქართლ., ქიზიყ.) ძმარში მოდუღებულ შინდის ჩურჩასა და ალყა-ალყა დაჭრილ ხახვში ჩადებული ღორის ხორცი, უმთავრესად ფეხები, კუდი, ყურები, ხერხემლის ნაწილები და სხვ. (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ს. More…
მურა
(იმერ.) რკინის რგოლია, მჭედელნი ხმარობენ ლურსმნის თავის გასაკეთებლად (ვ. ბერ.). ◊ (ქიზიყ.) 1. შავწითელი; 2. ახალმოსული აბრეშუმის ჭია, ვიდრე ფერს გაიწმენდდეს (ს. მენთეშ.). შდრ.: More…
მურაზ-ი
(ლეჩხ.) ჯმუხი კაცი (მ. ალავ., 1). ◊ (ქართლ., ქიზიყ.) (არაბ.-თურქ. murat) სურვილი, წადილი (დიალექტ., 640); გულით სანდომი, ნატვრა (თ. რაზიკ., "ივერია", N 133, 1900; ი. More…
მურაკ-ი
(ქართლ., ქიზიყ., ინგილ.) კვრინჩხი, ტყის ხეხილია ერთგვარი (კირიონი; ს. მენთეშ.; ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურაკა ქლიავ-ი
(ქიზიყ.) ქლიავის ერთგვარი ჯიშია (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურაშა
(მთიულ.) შინდისფერი, მუქი, მოწითალო ძროხა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურახასობა
(ფერეიდნ.) ნებართვა (ა. ჩიქ.; შ. ძიძ., ქრესტ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურგ-ი
(გურ.) მრგვლად დახვეული ძაფი ან თოკი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურგვ-ი
(იმერ.) მორგვი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურდასაკ-ი
(იმერ.) მურდასანგი, მურდუმაქი, ტყვიის ჟანგი, ხმარობენ დამწვრის წამლად (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურდუ
(გურ.) ნათლია, ბავშვის მომნათვლელი, მორდუ (გ. შარაშ.; ი. მეგრ., 121). See also: ბუდუა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურეშა-ი
(გურ.) გამურული, გაჭუჭყიანებული (გ. შარაშ.); წითელ-შავი (საბა); მრეში, შავ-წითელი ფერი (ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მურეხ-ი
(ქართლ., გურ.) ჭუჭყიანი, უსუფთაო (თ. რაზიკ., "ივერია", N 133, 1900; შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მურვან-ი
(ქიზიყ.) შავი ფერის ადამიანი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურვილ-ი
(მთიულ.) თივის გროვა, გამზადებული დასაზვინავად ("კომუნისტი", N 190, 1967); ერთად მოხვეტილი თივის გროვა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
მურთხ-ი
(იმერ.) სუსტი, გამხდარი, დაავადმყოფებული (ვ. ბერ.). ◊ (იმერ.) თხუნელა; გადატ. პატარა, შავი, ულამაზო (ი. ქავთ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მურკ-ი
(ოკრიბ.) მხალი; კანაფა მხლის ამონაყარი. გაზაფხულზე შემოდის (მ. ალავ.); კომბოსტოთ ძირთ ხჳტი (საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.); კომბოსტოს ღეროს გამსხვილებული ნაწილი ძირიდან ფოთლებამდე (კანგაცლილი More…
მურკაფხალ-ი
(ქვ. იმერ., რაჭ.) See also: კვანტილა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურკვა
(იმერ.) ხეს რომ დიდრონ შტოებს ძირზე მოაჭრიან (ვ. ბერ.); ხის ძველი ტოტების გადაჭრა (პ. ჯაჯან., X). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მურკლ-ი
(მთიულ.) See also: მურკი ◊ (ქიზიყ., ინგილ.) ცომში, ფაფასა და თათარაში მოუზელავი ან გაუქნელი ფქვილის პატარა გუნდა (ს. მენთეშ.); კოშტი ცომში ან კარგად მოუზელელ პურში (მ. ჯან.); More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9