(ფშ.) ჩაბეჭილი, ბეჭით ჩაკეთებული (ვაჟა, IV, ა. შან.); გულიანად გაკეთებული (ვაჟა-ფშ. მც.ლექსიკ.). See also: ბეჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(ლეჩხ.) დამუშავებული მიწა, ნასიმინდარი, რომელზედაც პურეულს თესავენ (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მთიულ.) საარაყე ქვაბიდან სულ ბოლოს გადმოსული ცუდი არაყი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) სხვადასხვა ჯიშის (მაგ., ქართულისა და უცხოური ჯიშის) შენაჯვარედინები საქონელი (უფრო ღორზე იტყვიან); გადატ. უჯიშო, უხეირო (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
(თუშ.) სასაბლე ძაფის ძახვის დროს ჩიხრიხის ტრიალის შედეგად მტვრის ადენა (პ. ხუბ.). See also: ჩიხრიხი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ლეჩხ., რაჭ.) რამდენიმე ხელეული (მუჭა) ნამკალი ერთად (დიალექტ. 678). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.