ნა ნგ ნე ნი ნო ნუ ნქ ნჩ ნწ ნჯ
ნა ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნალ ნამ ნან ნაო ნაპ ნაჟ ნარ ნას ნატ ნაუ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაჩ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჰ ნაჴ
selected terms: 561 page 2 of 29
ნაბეჭ-ი
(ფშ.) ჩაბეჭილი, ბეჭით ჩაკეთებული (ვაჟა, IV, ა. შან.); გულიანად გაკეთებული (ვაჟა-ფშ. მც.ლექსიკ.). See also: ბეჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ნაბეხჩარ-ი
(მოხ.) See also: ნაბეჩხარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბილარ-ი, ნამბილარ-ი
(ლეჩხ.) დამუშავებული მიწა, ნასიმინდარი, რომელზედაც პურეულს თესავენ (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბიჭვარი-ი
(ლეჩხ.) გადატ. ვაზის საკვირტე მუხლში ამონაყარი ზედმეტი ყლორტი. სიმინდის, პამინდვრის ან ღომის უვარგისი ღერო დედა ღეროს ძირთან ამოსული. (მ. ალავ. 2). See also: ბიჭა-ბეჭა =ქართულ More…
ნაბლანდ-ი
(მთიულ.) მსხვილად ნაქსოვი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბოლოვარ-ი
(მთიულ.) საარაყე ქვაბიდან სულ ბოლოს გადმოსული ცუდი არაყი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბოლოვარა
(მთიულ.) უმცროსი შვილი, ბოლოლა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბოტარ-ი
(ფშ.) ნავალი დიდთა ცხოველთა (ი. ჭყონ.). ◊ (ფშ., ქიზიყ.) თხა დაუკოდავი (ი. ჭყონ.); დაკოდილი თხა (ს. მენთეშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ნაბოშარ-ი
(ქიზიყ.) სხვადასხვა ჯიშის (მაგ., ქართულისა და უცხოური ჯიშის) შენაჯვარედინები საქონელი (უფრო ღორზე იტყვიან); გადატ. უჯიშო, უხეირო (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
ნაბუარ-ი
(ქიზიყ., იმერ., მოხ.) მცირე მტვერი, სწრაფი საქმიანობისაგან ადენილი (ს. მენთეშ.); მტვერი; ნ ა ბ უ ა რ-ი ა ა დ ი ნ ა მტვერი აადინა (ვ. ბერ.); მატყლის ჩეჩვით გამოწვეული მტვერი (ო. ქაჯ.). More…
ნაბუგალ-ი
(მთიულ.) თივის წვრილი ნარჩენები, ნაბაგური (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბუერ-ი
(თუშ.) სასაბლე ძაფის ძახვის დროს ჩიხრიხის ტრიალის შედეგად მტვრის ადენა (პ. ხუბ.). See also: ჩიხრიხი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ნაბუთა
(ინგილ.) ნაბოლარა, პატარა (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბურავ-ი
(გურ., ზ. აჭარ.) სახურავი ისლით დახურული სახლისა (ა. ღლ., გურ.); სახურავი (ს. ჟღ.; შ. ნიჟარ.). ="ქალი რომ დიერწმუნებია, სახლის ნ ა ბ გ უ რ ა ვ ი დ ა ნ პაწია ისრიც ჩამიეღლიტა."; More…
ნაბურძღანა
(იმერ.) . See also: ბუძუნძღო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბურჯღალ-ი
(მთიულ.) ღუმელიდან გარეთ გამოცვენილი ნაპერწკალი, ნაკვერცხალი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბუქ-ი
(თუშ.) ნაბუქარი, ნამქერი, ქარისაგან მოგროვილი თოვლი (ი. ბუქურ., 134). შდრ. : დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბჯ-ი
(ლეჩხ., რაჭ.) რამდენიმე ხელეული (მუჭა) ნამკალი ერთად (დიალექტ. 678). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაბჯა
(ხევსურ., ქართლ.) ნამგლით მომკილ ყანაში დარჩენილი ძირები, ნაწვერალი (ა. ჭინჭარ., 202). See also: ლაბჯა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ნაბჯვა, მონაბჯვა
(ლეჩხ.) რამდენიმე ნაბჯის დადება ულოზე შესაკრავად (დიალექტ., 678.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9