ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
პა პე პი პკ პლ პო პრ პტ პუ პყ პწ
selected terms: 338
 << Prev 1 2 3 4 5 .. 17 Next >>
 page 2 of 17
პაპაყურა-ჲ
((ზ. აჭარ.)) ლობიოს ჯიშია ერთგვარი ( შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპაჯვარ-ი
(იმერ., გურ.) ხის ჯვარი, რომელსაც ელიობის წინა ღამეს დგამდნენ ეზოსა და ყანაში ეშმაკისა და ავი სულისაგან თავის დასაფარავად, თანვე მღეროდნენ : (ვ. ბერ.; ა. ღლ.). =„ჯვარი აქე, ჯვარი აქე, შენი More…
პაპია
(ზ. იმერ.) პაპის (ბაბუის) მამა (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპიყვერა
(კახ.) ყოჩივარდა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპლაოჯა-ი
(გურ.) მეტად თამამი, მოურიდებელი ქალი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპლაყვერა
(მთიულ.) ყოჩივარდა, მცენარეა (ა. მაყ.). ◊ (ქიზიყ.) ნაცარქექია ადამიანი, სულ რომ შინ ჯდომა და ტრაბახი უყვარს (ს. მენთეშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
პაპუცა-ჲ
(აჭარ.) 1. ლობიოს ჯიშია, მსხვილმრცვლიანი, მოშავო ფერისა; 2. ტარაკანა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპუცებ-ი
(გურ.) ბავშვის პატარა ჩუსტები (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპყ-ი
(ქართლ.) თხელი თოვლი (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პაპყვ-ი
(ზ. იმერ.) პატარა, გვაჯა კაცი; დ ა პ ა პ ყ უ ლ-ი დაპატარავებული. (ბ. წერეთ.). See also: პაყვი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარასკევობა
(გურ.) ბაზრობა. ბაზრობა პარასკევობით იმერთებოდა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარახელ-ი
(ოკრიბ.) ტერასა, ბუნებრივი საფეხური კლდეზე (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარეხ-ი
(გურ.) მოძრავი, ცოცხალი, ღონიერი. =„ოო, რა პ ა რ ე ხ ი ღორჯუნები დუუჭირავს“ (გ. შარაშ.). ◊ (ქართლ.) მოხუცი, ბებერი; გ ა პ ა რ ე ხ დ-ა ძალიან დაბერდა (მ. მესხ.). ქართულ More…
პარმალ-ი
(გურ.) პარპაში, ჩქარა სიარული, უსაქმოდ ხეტიალუ (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარმაღ-ი
(გურ.) (parmak.) აივანი (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარპალა
(გურ.) ბირკალუა, მცენარეა. (ა. მაყ.) See also: ბირკაწვრილა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარპალა-ჲ
(აჭარ.) თხის ეპითეტია (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
პარტყალ-ი
(გურ., იმერ.) უთავბოლოდ ლაპარაკი (გ შარაშ.); ხმაურით მოძრაობა, ლიკლიკი, ტყამპალი (დიალექტ., 672). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
პარწუკ-ი
(გურ.) უდარდელად სეირნობა-ხეტიალი. =„რა დროს პ ა რ წ უ კ ი ა, ცეხლი მეკიდება თავზე“ (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
პარჭკვა
(გურ.) შლა, ხლეჩა; გ ა პ ა რ ჭ კ უ ლ-ი გახლილი, გახლეჩილი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
<< Prev 1 2 3 4 5 .. 17 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9