ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
ფა ფე ფვ ფთ ფი ფლ ფო ფრ ფს ფუ ფქ ფშ ფჩ ფც ფხ ფჴ
selected terms: 790
 << Prev 1 2 3 4 5 .. 40 Next >>
 page 2 of 40
ფათქა
(იმერ.) წყლის ჭურჭელია (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფათქან-ი
(გურ.) ფათქუნი, სროლა, ხმაური, ფათქა-ფუთქი; ცემა-ტყეპა, რტყმევა (ა. ღლ.). See also: ფათქუნი 1. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფათქუნ-ი
(რაჭ.) პირმოთნე (ვ. ბერ.). ◊ (გურ., იმერ.) ფათქანი ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფათყოფნა
(გურ.) გასწორება, გათანასწორება, გათანაბრება (ა. ღლ.). See also: ფათ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაია
(ქიზიყ., ლეჩხ.) კედლის ის ნაწილი, რაზედაც კამარის ფეხებია დაყრდნობილი, თაღის (კამარის) ქვემოთა კედელი (ს. მენთეშ.); კედლის ნაწილი ორ ფანჯარას შორის (მ. ალავ., 1). ◊ (ქიზიყ.) More…
ფაიდ-ი
(გურ., ქიზიყ.) (faide.) ხეირი, სარგებელი, ნაყოფიერება (. შარაშ.); უ ფ ა ი დ ო უხეირო, უნაყოფო (ა. ღლ.); სარფა, ხეირი, სარგებელობა; გადატ. აზრი, მნიშვნელობა (ს. მენთეშ.). =ქართულ More…
ფაინდა
(კახ.) 65-70 სმ სიგრძის ჯოხი, ერთი თავისკენ უფრო მსხვილია, მეორისაკენ - წვრილი, ხმარობენ კიკვაობის სათამაშოდ (ა. გვენც., თ. ბერიაშვ.). See also: კიკვაობა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ფაიქარ-ი
(გურ.) ძალიან სწრაფი, მალი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაიჯ-ი
(ლეჩხ.) პატიჟი, წვევა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაკის გავარდნა
(ქართლ.) ძირამდე დასვლა; სურსათის გამოლევაზე იტყვიან (გ. შატბერ. 99). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალ
(ინგილ.) საბუდარი კვერცხი (მ. ჯან.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალავანდ-ი
(გურ.) ფალავანი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალაზა
(ჯავახ.) ჩამოშვებული ულვაში (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალამფოშა-ჲ
(მესხ.) უშნოდ მოხეთქილი, მოშვებული, მაიმახი, ტანსაცმელი რომ სხეულზე არ ერგება (უმთავრესად ქალზე იტყვიან) (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ფალან-ი
(ქართლ.) ძველმანი, ძველი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალანგ-ი
(კახ.) შიგნეული, ფაშვი (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალანგა
(ლეჩხ.) ურმის ზესადგარი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალანცხა
(აჭარ.) ნახევრად ღია, ფარღალალა კედლებიანი ნაგებობა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფალას-ი
(ქართლ., ლეჩხ.) ჩვარი, ნაჭერი ქსოვილისა, ძონძი (ა. ღლ., ქართლ., 288); სამოსელი (მ. ალავ., ზეპირსიტყვ.). შდრ. : საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ. ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ფალასა-ჲ
(ინგილ.) კაბა გრძელკალთიანი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
<< Prev 1 2 3 4 5 .. 40 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9