(ქიზიყ., მოხ.) ბიცოლა, ბიძის ცოლი ( ს. მენთეშ., ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მოხ., მთიულ.) კარგი; ძლიერი (ო. ქაჯ.; ლ. კაიშ.). ="ძ ა ლ უ მ ტაშს ვსცემდი." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) საალერსო სიტყვაა, ძმა, ძამიკო ( თ. რაზიკ., "ივერია", № 155, 1900; ი. ჭყონ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(მესხ.) წვიმა და დიდი ტალახი (ი. მაისურ.). ="ამ ძ ა ნ ძ ა ღ შ ი ძაღლი გარეთ არ გაიგდება." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქართლ.) დიდი ტალახი, ჭყაპი ( თ. რაზიკ., "ივერია", № 155, 1900; ი. ჭყონ. ). See also: ძანძაღი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(მოხ.) მაგარი, ძარღვიანი, რომ არ იღეჭება, ისეთი ხორცი, გადატ. ითქმის გამხდარ, მაგრამ ძარღვიან კაცზე (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(გურ.) 1. წვრილი წნელისაგან დაწნული საქათმე; 2. წნელისაგან დაწნული ოთხ ბოძზე დადგმული სასიმინდე, ნალია ( ე. ნინ., II, თ. კიკვ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) წვრილი წნელით დაწნული საქათმე (ა. ღლ.). See also: ძარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page