ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხი ხია ხიბ ხიდ ხიზ ხით ხიი ხიკ ხილ ხიმ ხინ ხიო ხიპ ხირ ხის ხიტ ხიფ ხიშ ხიჩ ხიც ხიწ ხიჭ ხიხ ხიჯ
selected terms: 144 page 2 of 8
ხიზმიზიანობა
(მესხ.) უქეიფობა, ხასიათის გაფუჭება, ავადმყოფური მიზეზიანობა (ი.მაისურ.). ="ბოვშვები წარამარა ხ ი ზ მ ი ზ ი ა ნ ო ბ დ ნ ე ნ." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ხითერ-ი
(ზ. იმერ.) ღია წითელი ფერის ყურძენია, უდრის კახურ ჟღიერს (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიი!
(ქიზიყ.) მეხრის შეძახილი ხარისა და კამეჩისადმი გვერდზე მისაყენებლად (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიკ-ი
(რაჭ.) წვრილი, უპირატესად ნარიყი, შეშა (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიკვ-ი
(იმერ., აჭარ..) 1. გამხმარი ნატეხი პურისა ან მჭადისა; 2. ხ ი კ ვ ე ბ-ი ხნელი ტოტების ნამტვრევები, წვრილი შეშა (ი. ქავთ.); ფიჩხი (შ. ნიჯარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ხიკვა
(იმერ., გურ.) მ ო ხ ი კ ვ ა, გროვება, მოგროვება, ერთად რისამე თავმოყრა (ვ. ბერ.). ="მ ო ხ ი კ ე შიშა და დავანთოთ ცეხლი."; გადატ. "ისე დაბეგვეს, მ ო ს ა ხ ი კ ა ვ ა თ More…
ხიკინ-ი
(გურ., იმერ.) ხმაური, რახარუხი; ხ ი კ ი ნ ო ფ ს ხმაურობს; გ ა ხ ი კ ი ნ ე ბ უ ლ-ი გამხმარი, ცეცხლზე გაფიცხებული, მზეზე დამწვარი (ა. ღლ.); გ ა ხ ი კ ი ნ ე ბ ა; ხ ი კ ი ნ- ხ ი კ ი ნ-ი რისამე More…
ხილაბანდ-ი
(ქიზიყ., ქართლ.) საშინაო ცალპირი თავსახვევი ქალისა, სამკუთხედია (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხილარ-ი
(ფშ.) თაფლიანი ფიჭა (ი. ქეშიკ.). ="მოიგონეთ თაფლით სავსე თეთრი ხ ი ლ ა რ ი." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხილვა
(იმერ.) გახილვა, ბოსტნეულის გარჩევა, გამოწმენდა სარეველა ბალახისაგან (ვ. ბერ.). ◊ (გურ., იმერ.) სკის ახდა და თაფლის ამოღება; ს კ ა-ი ვ ხ ი ლ ე ფუტკრის სკა გავხსენი, თაფლი More…
ხილილო
(ხევსურ.) See also: ფაჭა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიმ-ი
(გურ.) ჯებირი მორებისა; მორებით ბაკის შემოზღუდვა, შემოღობვა; ა ხ ი მ ვ ა ხეების მორების ერთმანეთზე დაწყობა (ა. ღლ.); ლერწმისა და ჩალის ბაკი (საბა); ლერწამ-ჩალის ბაკი (ნ. ჩუბ.); ლერწმის ზღუდე More…
ხიმაა! . .
(ქართლ.) ხარისადმი შეძახილი, რომ უკან დაიხიოს (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიმალუკ-ი
(რაჭ.) See also: ხიბალუკი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიმან-ი
(იმერ., ქართლ..) შარი, მოგონება, ხრიკი; ი ხ ი მ ა ნ ე ბ ს მოიგონებს, იშარებს (ი. ჭყობ.; შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ხიმბიწარ-ი
(ფშ.) დაუდეგარი, მოჩხუბარი, დაუსვენებელი, ჩირქინა ( თ. რაზიკ., "ივერია", № 157, 1900; ი. ჭყონ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ხიმე
(ლეჩხ., ზ. იმერ., ქართლ.) გარღვეულ ადგილზე ჩაწყობილი ხის ტოტები, ფიცრები ჯებირად (მ. ჩიქ.); ორმწკრივად ჩასობილ სარებს შუა ირიბად ჩაწყობილი ძელებისაგან გაკეთებული ღობე; სარებს ზემოთ თავი More…
ხიმენჯ-ი
(გურ.) საწურში დანაშთი, რაც გაწურვის შემდეგ რჩება (გ. შარაშ.). See also: ხენჯი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიმეშ-ი
(გურ.) ხმელი და წვრილი ნამცეცები (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიმიკარ-ი
(ლეჩხ.) წნელის ჭიშკარი (მ. ალავ., 1; მისივე, ზეპირსიტყვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9