ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხრა ხრე ხრი ხრო ხრტ ხრუ
selected terms: 40
 << Prev 1 2
 page 2 of 2
ხრიკვა
(მთიულ.) კომბოსტოს თავების მოჭრის შემდეგ მიწაში დარჩენილი ნარჩენი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიკოლა
(რაჭ.) ხე მცენარეა ერთგვარი (ლაგვანთა, ი. თაგვაძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრილ-ი
(ქართლ.) ფქვილის მტვერი წისქვილში (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); წისქვილის გარმოდებული ფქვილი (საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.). ◊ (გურ., ლეჩხ., ზ. იმერ.) ხის შტოებზე დადებული თოვლი (ე. More…
ხრინკულ-ი
(მთიულ., ფშ.) ჭიდაობა ფეხის წამოდებით (ლ. კაიშ.); ჭიდაობის ერთი ილეთი (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრინკულა
(მთიულ.) ცერად ნაქსოვი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრინჭვა
(გურ.) ღრეჭა ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიოკ-ი
(მთიულ.) მაგარი, უხეში (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრო-ი
(გურ., ფშ., იმერ.) ხროვა, მგლის ჯოგი (ა. ღლ.; ქ. სიხ.); ჯოგი, ფარა (ი. ქეშიკ.; ვანი, ნ. აგიაშვილი). ◊ (გურ.) გადატ. მაღალი, აყლაყუდა, უშნო კაცი (ა. ღლ., გურ.). "მევიდა აი ხ More…
ხროგ-ი
(იმერ.) ხმელი, გამხდარი და დიდი, ხროხი (ვ. ბერ.). ◊ (რაჭ.) შავყურძნიანი ვაზის ჯიშია (ქეგლ); ძალიან ხნიერი, მიხრწნილი კაცი ან საქონელი (ჭიორა, მ. რეხვიაშვილი). ქართულ კილო-თქმათა More…
ხროიჭ-ი
(ფშ.) ხოხოზიკი (ი. ჭყონ.). See also: ხიწიწი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრონგ-ი
(გურ.) დიდი, ზორბა, მაღალი კაცი ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრონც-ი
(იმერ.) დაბერებული, დაჩაჩანაკებული (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხროსტ-ი
(ზ. იმერ.) ვეებერთელა, ბუმბერაზი (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხროხანა
(ოკრიბ.) ტუჩმოტეხილი დოქი, ქოთანი და მისთანანი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხროხინ-ი
(იმერ.) ბოხი ხმით ლაპარაკი ხმამაღლა (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრტენელო
(გურ.) ხრამი, კლდე (პ. ჯაჯან.). ="ხ რ ტ ე ნ ე ლ ო შ ი გადავარდა და დეიღუპა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრუკ-ი
(რაჭ.) ძალზე გამხდარი საქონელი, ადამიანზეც იტყვიან (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრუკვა
(გურ., იმერ.) წვა, ხრაკვა; გადახრუკვა, დახრუკვა, შეწვა, შეწრუკვა; გ ა ხ რ უ კ უ ლ-ი დამწვარი, გაშავებული (ვ. ბერ.; ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ხრუწვა
(ფშ.) ქურდობა, პარვა ( თ. რაზიკ., "ივერია", № 157, 1900; ი. ჭყონ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრუწუნ-ი
(ფშ.) სორო (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
<< Prev 1 2
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9