ღა ღბ ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღძ ღწ ღჭ ღჯ ღჰ
selected terms: 578 page 29 of 29
ღუღნა
(ქართლ.) ნელა, პირგაუღებლად, ტუჩების წკმატუნის გარეშე ჭამა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღუღუ-ჲ
(თუშ.) ქედანი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღუღუნც-ი
(ლეჩხ., იმერ.) See also: ღურღუმი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღუჭა-ი
(მოხ.) მური, მჭვარტლი (ო. ქაჯ; დიალექტ., 564). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღუჭაჸ-ი
(თუშ.) აქერცლილი, თმა ან ძუა-ფაფარ-დაცვენილი; ღ უ ჭ ა ჸ ც ო ც ხ-ი გაცვეთილი ცოცხი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ღუჭნა
(გურ.) წვრილ-წვრილად ჭრა (გ. შარაშ.). ="რას ღ უ ჭ ნ ი? რეიზა დ ა ღ უ ჭ ნ ე ?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღუჭნვა
(გურ.) See also: ღნაჭვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღუჯე
(ოკრიბ.) See also: ღუნჯა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღძოლა
(ქიზიყ.) See also: ღრძოლა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღწიალ-ი
(რაჭ.) ყიალი, უმიზნოდ სიარული (ლაგვანთა, ი. თაგვაძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღჭონებ-ი
(ლეჩხ.) ქილები, ეშვები (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღჯა
(გურ.) სარი; ღ ჯ ი ს ლ ო ბ ი ო სარის ლობიო (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღჯილ-ი
(იმერ.) See also: ღჯილო ◊ (ლეჩხ.) დიდი საღეჭი კბილი, ღრძილის კბილი (მ. ალავ., 2); ეშვი (ქეგლ). ◊ (გურ.) ღრძილი (წითელმთა, ი. შილაკაძე). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
ღჯილო
(იმერ.) წყალში ქვის ქვეშ თავისუფალი ადგილი, სადაც ხშირად თევზი თავს იფარავს; წყალში მდგარი ხის ქვეშ დარჩენილი ადგილი, რომელშიაც აგრეთვე თავს აფარებს თევზი (პ. ჯაჯან., IX, 266). More…
ღჯის ლობიო
(გურ.) სარის ლობიო (კ. გვარ., 950). See also: ღჯა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღჯნა
(აჭარ.) უშნოდ ჭამა (ხილისა) (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღჯუ
(იმერ.) უხასიათო, ავგული (ი. ქავთ.). See also: ღრჯუ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღჰუჰუჰუ
(ქიზიყ.) შებერვისას ცხვირით გაშვებული ჰაერის ხმა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9