კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კო კობ კოდ კოვ კოზ კოთ კოი კოკ კოლ კომ კონ კოპ კოჟ კორ კოს კოტ კოფ კოღ კოშ კოჩ კოც კოძ კოწ კოჭ კოხ კოჯ
selected terms: 316 page 3 of 16
კოკიე
(გურ.) ჯორის საზოგადო სახელია (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკინია/ე
(ლეჩხ.) ხბო მოფერებით. კ ო კ ი-კ ო კ ი! შორისდებულია-ხბოს მოუხმობენ. შდრ.: სვან. კოკინოლ (მ. ალავ., 2). ="კ ო კ ი ნ ი ა ძუძუს წოვს ძროხას." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
კოკიტან-ი
(ქიზიყ.) კოკის ტანი, გატეხილი კოკის მუცელქვეითა ნაწილი, ფსკერიან-ძირიანად (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკლაურ-ი
(გურ.) თამამი, თავმომწონე .(გ. შარაშ.). ="ოო, რა კ ო კ ლ ა უ რ ი ქალი იყო მაი თავის დროზე!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
კოკლიწია
(კახ.) წივა (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკო, კოკო-ჲ
(გურ., ინგილ.) პატარა კვერი, კოკორა (ა. ღლ., მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკობ-ი
(გურ., იმერ.) კოხტად მოყვანილი; კ ო კ ო ბ ი ა ნ-ი პატარა, კოხტა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკობზინა
(ხევსურ.) ბზრიალა (ა. ჭინჭარ., 254, 294). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკოზა
(ქართლ.) See also: კოკოჩანა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკოლა
(ქართლ.) გროვა ქვიშის, ფქვილისა და მისთ. ნივთიერებათა, ისეთი, რომ თავი კონუსისებრი ჰქონდეს (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ◊ (ქიზიყ., მთიულ.) კონუსივით წვეტიანი ზვინი (ს. More…
კოკონაჭია
(ქართლ.) ჭიაკოკონობა (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკორ-ი
(ლეჩხ.) ჩოჩორი, მუტრუკი; გადატ. ბრიყვი ახალგაზრდა, უჭკუო (მ. ალავ., 2). ="კ ო კ ო რ მ ა რა იცის, არაფელი უნახავს და გამოუცთია." ◊ (გურ.) მცირე კვერი მჭადისა (ა. ღლ.). More…
კოკორახ-ი
(იმერ.) კეფა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკორიე
(ლეჩხ.) მჭადი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკორინა/ე,-ჲ
(იმერ.) იხვის მაგვარი გარეული ფრინველია (ვ. ბერ.). შდრ.: საბა, ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკოსა
(ქიზიყ.) კოკოზა, ჭილი, სოკოა ერთგვარი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკოშ-ი
(აჭარ.) ხარის ან კამეჩის სქელი კისერი (შ. ნიჟარ.). ◊ (ქართლ.) კოტოში, გულამოღებული გოგრა, აკვანზე მიკრული საშარდედ (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
კოკოშა
(ხევსურ.) ვერცხლის გრძელტარიანი სასმისია (ა. ჭინჭარ., 218). ◊ (იმერ., ფშ.) ღვინის ამოსაღები მცირე ხაპი (პ. ჯაჯან., X); გრძელყუნწიანი გოგრის ერთი სახე, გულამოღებულს ხმარობენ More…
კოკოშაბალახ-ი
(ხევსურ., თუშ.) ჭიოტა, მცენარეა (ა. მაყ.). See also: აჭე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოკოშაკ-ი
(მესხ.) დარბაზის გუმბათის წვერი გარედან, ზედ სარკმელია დატანებული (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9