ნა ნგ ნე ნი ნო ნუ ნქ ნჩ ნწ ნჯ
selected terms: 737 page 3 of 37
ნაგაბარ-ი
(ხევსურ.) ნაგლეჯი, ნაფლეთი (ა. შან.); საქონლის საკრავების ნარჩენები ან საერთოდ რისიმე ნაგლეჯ-ნამუსრევი (ა. ჭინჭარ., 286). =„მაგას რო დავხკრა ბუჩაი, დ ა უ ნ ა გ ა ბ რ ა ს ტანიო, მაგის More…
ნაგაზ-ი
(აჭარ.) სალანძღავი სიტყვაა - ნაშიერი; ჩ ე მ ი ნ ა გ ა ზ ი ჩემი ნაშიერი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგალ-ი
(ფშ.) წყლისაგან გაცვეთილი კლდე, დაგლილი (თ. რაზიკ, „ივერია“, № 134, 1900; ი. ჭყონ.). ◊ (ფშ.) ნათელი, ე.ი. რომელიც თელეს (ვაჟა, 1, 1946, ა. შან.). ◊ (მოხ.) ნატანჯი, ბევრი More…
ნაგალა
(ფშ.) პატარა ტანისა, სუსტი, ჩია (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგალნუგალ-ი
(ქიზიყ.) See also: ნაგალი 4 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგანძარ-ი
(ზ. აჭარ.) ოხერი, ნაოხარი, ტიალი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგარ-ი
(თუშ.) ოდნავ შესამჩნევი ნაკვალევი თოვლზე (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგახტან
(ინგილ.) (სპ.-აზერბ. nagahdan) უეცრად, უცებ (დიალქტ., 621). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
ნაგებ-ი
(ხევსურ.) სახლი აშენებული (ა. ჭინჭარ., 279). =„შუაღამისას იძახეს : „ჯუთას დაეცნეს ბანთაო.“; „ნ ა გ ე ბ ი ქურსიკაისა ცეცხლის მაივლებს ალსაო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ნაგევ-ი
(მოხ.) ნეხვი, ნაგავი (დიალექტ., 562). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგელარ-ი
(ფშ.) გათელილი, გაქელილი (ი. ქეშიკ.; ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =„თივა, მთიბლების ნათიბი, ირმების ნ ა გ ე ლ ა რ ი ა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ნაგერა, ნაგერა-ი
(ოკრიბ.) ბიჭა-ბიჭა, ვაზის საკვირტე მუხლში ამონაყარი ზედმეტი ყლორტი; სიმინდის უვარგისი ღეროები - დედა ღეროს ძირთან ამოსული (მ. ალავ.). ◊ (გურ.) ანაგერაი, აღებულ ყანაში (სიმინდის More…
ნაგერალა-ი, ნაგერალა
(ქიზიყ., ზ. აჭარ.) დაუთესავად, შარშანდელ ნათეს მიწაზე თავისით ამოსული მცენარეულობა (ს. მენთეშ.); წინაწელს ნათეს მიწაზე დაუთესასვად ამოსული მცენარეულობა : კარტოფილი, გოგრა, კიტრი და სხვ. (შ. More…
ნაგვარალა
(ლეჩხ.) მცენარეა ბალახეული (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგვეხა-ი
(გურ.) დიდი ნატეხი მჭადის ან პურისა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგვირალა
(ლეჩხ.) გვირილა, ანაგვირილა, მცენარეა (ა. მაყ.). See also: ნაგვარალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგზავ-ი
(გუდამაყ.) ნაგზური (დიალექტ., 573). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგლია
(ქართლ.) ნამლევა, მოლეული (მ. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგორ-ი
(ოკრიბ.) ღომის ყანის გასათოხნი ნაწილი (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგრ-ი
(გურ.) მოყანების დროს კიდეებში გრძლად მიყრილი ნაფოცხი და ბუჩქნარ-ჩირგვები (გ. შარაშ.). ◊ (აჭარ.) ჯაგით, ეკალ-ბარდითა და ძეძვით დაფარული ადგილი (შ. ნიჟარ.). ქართულ კილო-თქმათა More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9