ობ ოგ ოდ ოვ ოზ ოთ ოი ოკ ოლ ომ ონ ოჟ ორ ოს ოტ ოფ ოქ ოღ ოყ ოშ ოჩ ოც ოწ ოჭ ოხ ოჯ ოჰ ოჴ
selected terms: 308 page 3 of 16
ოთხმოცა
(მთიულ.) ოთხთხილიანი კუნწულა ( ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოიმა
(ქიზიყ.) (ojмa) ჩოხა-ახალუხის უკანა კალთა, რომელიც ბეჭებთან ერთად მთლიანად არის გამოჭრილი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ოინათამ-ი
(მესხ.) (oynatma; ojнaтма ჭკუის დაკარგვა) უსირცხვილო, უტიფარი ადამიანი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკ-ი
(ხევსურ.) წაწვეტილი ეკალი (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკაწონა
(გურ.) საქანელა, სიკორკობილა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკე
(ჯავახ.) დანანების, სინანულის სიტყვაა (ი. მაისურ.). =„ო კ ე მოკვდა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკიდოშა
(გურ.) პატარა ბადე, რომლითაც ფრინველს იჭერენ (გ. შარაშ.; ი. მეგრ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკლაკუნცხა
(აჭარ.) საკმელი, მცენარეა (ა. მაყ.; შ. ნიჟ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკნატო
(გურ.) ლაკარტია, გლერტა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკნატუა
(გურ.) ჩაწყობილა-ბაია, მცენარეა. (ა. მაყ.). See also: ლობიანა, ერბოქილა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოკოწუნა-ი
(გურ.) See also: კორწიალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოლაღუა
(გურ., იმერ.) ორვანდი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოლე
(ფშ.) ველებიანი ტყე (ვაჟა, II, ა. შან.). ◊ (რაჭ.) ეკალბარდიანი ბუჩქი (დიალექტ., 687). ◊ (ქიზიყ., ფშ.) ჭაობიან ადგილში ტალახის გუბე ან ტალახის „მდინარეა“ (ს. მენთეშ.); ტბის More…
ოლენა
(ზ. იმერ., აჭარ.) ცისთვალა, მცენარეა (ა. მაყ.; შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოლვე
(ქვ. აჭარ.) თხილის წნელის ან თელის ქერქისაგან დაწნული ჭურჭელი (ლასტივით) ღომის სახმობი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ოლიხ-ი
(იმერ.) დიდი ტოტებიანი ხარდანი (ჭიგო), რომელზედაც ვაზს შეუშვებენ, ლიხი (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოლო
(რაჭ.) შემაღლებული ადგილი. (შ. ძიძ., 211). =“ო ლ ო ზ ე“ ჩიტი შემოჟდა, ქორი უქროლეო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოლოლ-ი
(თუშ., აჭარ., ჯავახ.) ზარნაშო, დიდი ბუ (დიალექტ., 583; შ. ნიჟარ.; ი. მაისურ.). შდრ. : საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ოლოლა
(ქსნის ხეობ.) პატარა ურემი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ოლოს გახეთქა
(ლეჩხ.) გაზაფხულზე თოვლის დნობის დაწყება (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9