ქა ქბ ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქო ქრ ქს ქუ ქფ ქშ ქც
ქა- ქაბ ქად ქავ ქაზ ქათ ქაი ქალ ქამ ქან ქაო ქარ ქას ქაფ ქაქ ქაღ ქაშ ქაჩ ქაც ქაჭ ქახ ქაჯ
selected terms: 215 page 3 of 11
ქალანქეშ-ი
(აჭარ.) ორტოტა ხე ქვის დასათრევად. ქვას აქვს ნახვრეტი, რომელშიაც ჯაჭვს ან ღვლერჭს გაუყრიან და ისე დაითრევენ (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
ქალატრუკა
(ქიზიყ.) See also: ქალა 2, 4. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაქია დღე
(ქართლ.) ზაფხულის დიდი დღე (თ. სალარ., ალგ., 83). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაქობია
(იმერ.) ბავშვთა თამაშია (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაღა
(ქართლ.) აბრეშუმის თავშალი, თავსაფარი ქალისა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაღაია
(გურ., კახ., ქიზიყ.) See also: ქალაღა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაშა
(ფერეიდნ.) მოქსოვილი ფეხსაცმელი (ა. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაშავა
(მოხ.) შავთვალწარბა ქალი (ამასთანავე მოხეურში ამ სიტყვას მოფერებით-ირონიული ნიუანსიც აქვს : ვითომც შავთვალა, ვითომც ლამაზი) (ა. ყაზბ., I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
ქალაჭუა
(ქიზიყ.) See also: ქალა 2, 4. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალაჯო
(ზ. აჭარ.) ქალანცხო, დოს შეჭამანდი (შ. ნიჟარ.). See also: ქალადოში =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალბან-ი, ქალბანნ-ი
(ხევსურ.) კაცის ტალავარია (ა. ჭინჭარ., 264). ◊ (მოხ.) მესტისებრი ყელზე ამოკერებული ქვედა ნაწილი ფეხსაცმლისა. საერთოდ ეწოდება ყოველგვარ ადგილობრივად გაკეთებულ ფეხსაცმელს გარდა More…
ქალბანა
(გურ.) See also: ქალვანა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალვანა
(გურ.) მცენარის ზეთი თუ წებოა ერთგვარი (ა.ღლ.). ="ლილა, ქ ა ლ ბ ა ნ ა, შავ ღორის ხორცი. შავტანიანი დანა - ყველა შეგეწიოს და შეგიწყალოს" (ლოცვა). See also: ქალბანა =ქართულ More…
ქალზალ-ი
(თუშ.) ქალი და რძალი (დიალექტ., 584). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალიშ
(ინგილ.) შალიფა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალიწ-ი
(ხევსურ.) ტოტის გატანის დროს ზოლად დაყრილი მოთიბული ბალახი (ა. ჭინჭარ., 225). See also: ტოტი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალკუპრა
(მთიულ.) შავი ქალი, იხმარება წყევლის დროს (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალრძალ-ი
(ქიზიყ.) ოთხიოდე წლის წინათ ჯვარდაწერილი პატარძალი საერთოდ (ს. მენთეშ.). See also: ქალზალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქალტა
(გურ., იმერ.) ბაკი, ქართა (ე. ნინ., II, თ. კიკვ., კ. გვარ., 950; ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.; ა. ღლ.). ="დაამწყვდია ქალტაში" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ქალფათინ-ი
(ქიზიყ.) ოქრომჭედლის იარაღი; ოქროა ან ვერცხლის მავთულის გამოსაწევი გაზია, ბრტყელი, დაკბილული პირი აქვს, რომ მავთულს კარგად მოეჭიდოს (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9