(ქიზიყ.) (kuran) კვიცი სამ წლამდე ორივე სქესისა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი :განათლება, 1974.
(მთიულ.) საქონლის ნაკელი, რომლითაც მიწური სახლების კედლებს ლესავენ და მიუვალ სოფლებში ზამთარში ცეცხლშიაც წვავენ, წივა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) კვახის თესლის ბუდე; იხმარება დამწვრის წამლად (გ. შარაშ.,; ა. ღლ.). See also: ნაქურთელაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი :განათლება, 1974.
(გურ.) ჩაღრმავებული ადგილი, სადაც დამპალი წყალია ჩამდგარი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი :განათლება, 1974.
(ფერეიდნ.) დაბალი ტახტი, რომელზედაც სხდებიან; ქვეშ სათბობი მოწყობილობაა მოთავსებული (ა. ჩიქ., შ. ძიძ., ქრესტ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ხევსურ.) გუთნის ის ნაწილი, რომელიც მიწას ღარავს (ა. ჭინჭარ., 198). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მესხ.) აუზი, ავაზანი საქონლის წყლის სასმელად (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page