(ქართულ., მოხ.) მჭელეული, ნამჯი, რომელსაც მომკალი მკის დროს მარცხენა მკლავზე იტევს. სამი-ოთხი ხელეური შემდეგ ერთ ძნად იკვრის (დიალექტ., 645); ერთი იღლია მომკილი პური ( ა. ყაზბ., III, შ. More…
(იმერ.) გაუვალი, ეკალ-ბარდებითა და ეკალნარით სავსე ხევი (ვანი, ნ. აგიაშვილი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ., გურ.) ბავშვის სათამაშო პატარა თოფი (ვ. ბერ.). ◊ (გურ.) დიდგულა, მცენარეა (ა. მაყ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(კახ.) ხელთუძრავი, საოჯახო საქმეთა უცოდინარი, უქნარა ( "კომუნისტი", № 190, 1969). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(გურ.) ოჯახიდან რაიმე რომ გაიცემა, გაცრემულის პაწაწა ნამცეცს წამღები მასპინძელს გამოუბრუნებს, რაც, ვითომ, ოჯახს ბარაქას შეუნარჩუნებს. ამას ხ ე ლ ი ს გ ა მ ო ბ რ უ ნ ე ბ ა ჰქვია (გ. შარაშ.). More…
(კახ.) ახლად ჩაკრული პური რომ ვარდნას დაიწყებს, ხელს მიაშველებენ და ისევ მიაკრავენ, - ამაზე იტყვიან : პურს ხელი მიეციო (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(გურ.) წაშველება, წახმარება ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). ="გამიძნელდა ყანა, წ ა მ ო მ ი კ ა რ ი ხელი." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(გურ.) მხიარული სიმღერაა ხალხური, ასრულებდნენ მოსავლის აღების დროს (ა. ღლ.). See also: ხელხვავი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
to main page 
top of page