ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხუ ხუა ხუდ ხუე ხუზ ხუთ ხუკ ხულ ხუმ ხუნ ხუო ხურ ხუს ხუტ ხუფ ხუშ ხუჩ ხუც ხუწ ხუჭ ხუხ
selected terms: 99 page 3 of 5
ხუნწკალ-ი
(იმერ.) See also: წინწა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხუნჭე
(აჭარ.) კუნჭული, კუთხე (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხუნხვლა
(ქიზიყ.) ღვინის ბლომად სმა, ღვინის ერთბაშად გადაკვრა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხუნჯირ-ი
(თუშ.) ხურჯინი (დიალექტ., 587). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხუობა
(ქართლ., ქიზიყ.) See also: ხუება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურგ-ი
(იმერ.) ჩირგვი (ვ. ბერ.). ◊ (იმერ.) გორა, საზღვარი; მ ე ხ უ რ გ ე მეგორავე, მესაზღვრე (ვ.ბერ.). ◊ (ქართლ.) ვენახში დაწყობილი სარები ერთად, სარების გროვა (ა. ღლ., ქართლ.). More…
ხურდა
(ქართლ., ქიზიყ.) წვრილი; ხ უ რ დ ა ქ ვ ა ნამტვრევი ქვა, კალატოზები ხმარობენ ქვის სახლის შენებისას (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ს. მენთეშ.). See also: ჭოჭყა ◊ (გურ.) მიმინოს More…
ხურდუმ-ი
(ზ. იმერ.) ჯირკის გროვა (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურება
(გურ.) ცხელება; შ ე ა ხ უ რ ა შეაცხელა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურვილ-ი
(რაჭ.) ყოველგვარი გადახურული ნაგებობა ( "კომუნისტი", № 267, 1969). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურტუმალ-ი
(იმერ.) ჭურტუმალი; ჭუჭრუტანა, ჭიჭრიტანა; ჯუჯრუტანა, ჭიტინაი, ხერტიმალი, ხვრიტიმალი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურძკლ-ი
(ქართლ.) ხორკლი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურხა-ჲ
(მოხ.) დამჟავებული შრატი, რასაც ქალები თავის საბანად ხმარობენ (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურხალა/ე
(ლეჩხ.) საზამთრო მსხლის ჯიში. ნაყოფი მოგრძოა და საშუალო ზომისა. იგი ტოტს ბუჩქებად ასხია. თითოეული ბუჩქი ოთხი-ექვსი ცალისაგან შედგება (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
ხურხევა
(ფშ.) ვიწრო გასასვლელი, მაღალ კლდეებს ან სახლებს შუა დატოვებული გზაწვრილი ( "კომუნისტი", № 267, 1969). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ხურხვლა
(იმერ.) ბევრის ერთად ყოფნა (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურხლად
(ზ. იმერ.) ბევრი ერთად (ბ. წერეთ.). ="ხ უ რ ხ ლ ა დ ამოსულან სოკოები მინდორში." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურხნა
(გურ.) მაგარი საჭმლის, მაგ., ცივი მჭადის, მტვრევით ჭამა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურხუდო
(ლეჩხ.) მინდვრის მარწყვი (მ. ალავ., ოკრიბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხურხულ-ი
(აჭარ.) See also: ხურხური =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9