ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
selected terms: 599 page 30 of 30
ყუტილ-ი
(თუშ.) ლოდინი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუტყუტ-ი
(ქართლ.) მწყრის ხმიანობა; მის მიერ გამოცემული ხმა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუყ
(ინგილ.) ღრმად მოხუცი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუყ-ი
(ქართლ., მესხ.) უკანა ფეხზე ჯდომა; ყ უ ყ ს დ ა ჯ დ ა დაყუყდა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ყ უ ყ ზ ე ჯ დ ო მ ა ფეხებზე ჩაკეცილი ჯდომა, ჩაქუქება (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
ყუყა
(ქიზიყ.) ძალიან შავი (ს. მენთეშ.). See also: ყურჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუყა წაუჯდება
(მთიულ.) გაყინული ხელები სითბოში ასტკივდება (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუყება
(გურ.) ლოდინი; ა ყ უ ყ ე-ს ალოდინეს (ქ. სიხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუყვა
(იმერ., გურ.) კუნცხვა; დ ა ყ უ ყ უ ლ-ი დაკუნცხული, ჩაცუცქული (ვ. ბერ.; ა.ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუყლუპ-ი, ჩუჩლუპ-ი
(ქიზიყ.) 1. სანახევროდ გამომცხვარი მჭადი; 2.ძალიან მწიფე ხილი : ლეღვი, მსხალი (ს. მენთეშ.). See also: თუთლუპი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყუყუნ-ი
(ქიზიყ.) 1. საყვირის ხმა; 2. კვნესა, კვნესა-ტირილი, ტკივილისაგან ადამიანის გამოცემული ხმა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყუყუჩ-ი
(ფშ.) ყეყეჩი, ჩერჩეტი (ვაჟა-ფშ. მც.ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუჩ-ი
(ქართლ.) სისუსხე (კირიონი). ="ზამთარს ყ უ ჩ ი მოსტყდა (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუჩო-ჲ
(თუშ.) ყური ბავშვის ენაზე (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუწვია
(ხევსურ.) See also: ხულია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუჭ-ი
(ქართლ.) ძალიან შავი (გ. შატბერ., 107). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუჭე
(ოკრიბ.) See also: ღუნჯა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუჯა
(ხევსურ.) ბუნებით უყურო ან ყურებდაჭრილი თხა-ვაცი (ა. ჭინჭარ., 236). See also: ყურულა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუჯურ-ი
(ქიზიყ.) კუთხე, კუნჭული (ქეგლ). See also: კუნჭუხურო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყჲამეთ-ი
(ზ. აჭარ.) 1. ქვეყნის დასასრული, დაქცევა, "მკვდრეთით აღდგომა", "მეორედ მოსვლა"; 2. უბედურება, ჩხუბი, ხმაური, აურზაური, აყალმაყალი; ჯოჯოხეთური ცუდი ამინდი. შდრ. : ყიამეთი More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9