(ქიზიყ.) მესამე უღელში, საძირის ხარებში ჩაყენებული მეხრე. იგი ღამის მეხრეცაა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) შუათანად, არც ძალიან მსუქნად და არც გამხდრად ყოფნა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) ქვის ბრტყელი და სუფთა მხარე, ქვის მკერდი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ.) მაგარი ხისაგან გათლილი საბზრიალა (ა. გვენც., თ. ბერიაშვ.; პ. ხუბ., ანგარიში). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ.) გასართობია ხალხური (ა..გვენც., თ. ბერიაშვ.). See also: შუკო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მოხ.) პატარა სარკმელი, რომელიც კედელზე ჰქონდა დატანებული ძველ მოხეურ სახლს სასინათლოდ (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
to main page 
top of page