(მესხ.) პაჭანიკი, შარვლის ან ქვედა საცვლის ტოტზე ამოკერებული ზონარი ფეხის ტერფებზე ამოსადებად ( ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქართლ.) აყვანა და ატრიალება, აქანავება. (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ). See also: აპროწიალება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ., იმერ., ფშ.) (სპ.-თურქ. abiru.) აბრუს არ იტეხს, სახელს არ იტეხს, ნამუსს არ ირცხვენს ( ი. ჭყონ.)., სახელი, ღირსება, ავტორიტეტი ( ი ქეშიკ., ვაჟა - ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ More…
(გურ.) აბუზავება სხვის მიერ გაკეთებული საქმის სასაცილოდ აგდება. =„ამ საქმეს ასე ა ბ უ ზ ა ვ ე ბ ა არ ეკადრება“ (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) 1. დიდი კუნძი, რომელსაც ზამთარში შუაცეცხლს დაუდებენ ცალი მხრით და იწვის ნელ - ნელა, 2. სკა ( ა. ღლ.) შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
to main page 
top of page