(გურ.) ბუნებით ზანტი ადამიანი; ზოგჯერ ცხოველზეც იტყვიან ( ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ.) წყვდიადი, ბნელი ( მ. ალავ., 1). =“ისეთი ბ ე მ ბ ე ც ო ღამე იყო თვალთან თითს ვერ მოიტანდი“. See also: ბენცი, ბენბეცო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ზ. აჭარ., მესხ.) (სპ.-თურქ. Bend) 1. წისქვილის ან სარწყავი წყლის სათავეში გამართული ჯებირი წყლის გამოსაყოფად მთავარი კალაპოტიდან; 2. ადგილი, რომელიც გამოდგება წყლის არხის გასაყვანად ( შ. More…
(გურ.) ძაღლის ჭირია; ამ დროს ძაღლი ბენდელით, ბარბაცით დადის ( გ. შარაშ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., ქიზი., ინგილ., გურ.) გამოშტერებული, ჩერჩეტი, უყურადღებო კაცი ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.: ს. მენთეშ., მ. ჯან.; ა. ღლ.), ბ ე ნ ტ ე რ ა -ჲ ( აჭარ.) ჩერჩეტი, ყეყეჩი, ლენჩი ( ს. More…
(თუშ., ქიზიყ., ლეჩხ., რაჭ.) 1. დიდი კუნძი ( თ. უთურგ.); 2. მსუქანი და მძიმე რამე, უფრო მსუქან ქათამზე იტყვიან ( ს. მენთეშ.); 3. დიდი ნაფოტი ( მ. ჩიქ.) ; 4. საყავრე ხის მეოთხედი ან მეექვსედი More…
(რაჭ., ლეჩხ.) 1. ბენბეცი, ბერბეცი, ძლიერ ბნელი რამე ( ვ. ბერ.) 2. ბეცი; 3. ბეჩი, წინდაუხედავი ( მ. ჩიქ.). =„ისეთი ბ ე ნ ც ი ღამე იყო, თვალში თითს ვერ იკრავდი“ See also: ბემბეცო More…
to main page 
top of page