კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
selected terms: 1,531 page 4 of 77
კაკიბერა
(ლეჩხ.) სამზარეულო სახლში შუაცეცხლის პირდაპირ ზევით გადებული დირე, რომელზედაც საქვაბე ჰკიდია (მ.ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
კაკილა
(გურ.) 1. კრიალოსანი, ხელით სათამაშო ქარვის ან სხვა ძვირფასი ქვის ასხმულა (ა. ღლ.); 2. ჩაღამძივი (ა. მაყ.). See also: კამპარა, იოტა ◊ (იმერ.) თეთრყვავილებიანი დაბალი ბალახი (ი. More…
კაკირა-ი
(გურ.) ბალახეული მცენარეა (კ. გვარ., 948; ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკირიე
(გურ., აჭარ.) ირაგა, მცენარეა (ა. მაყ., შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკლაკაკლად
(გურ.) დაწვრილებით, კაკალ-კაკალ; დ ა კ ა კ ვ ლ ა დაწვრილებით მბობა ყველაფრისა (ა. ღლ.). See also: კაკვლა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
კაკლაობა
(კახ.) See also: ჯილაობა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკლის ჩა-ი
(მოხ.) See also: ჩაის ყვავილი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკნატელა
(ქართლ., მესხ.) ხრტილი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); მოხარშული ხორცის ხრტილიანი ნაწილი (ი. მაისურ.); ადგილი ცხვირსა და შუბლს შორის (ა. ღლ.). ◊ (ფშ.) დალეული ადამიანი თუ ცხოველი More…
კაკნისაკვნეტელა
(აჭარ.) ფუნთუშა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკნისაკნატურა
(აჭარ.) See also: კაკნისაკვნეტელა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკრა
(კახ., ქიზიყ.) 1. ფითრის ნაყოფი (თ. რაზიკ., „ივერია“, №167, 1900; ი. ჭყონ.); 2. ახლად ამოსული ლეღვის ნაყოფი; გემოთი მწარეა და რძესავით თეთრი წვენი სდის; 3. ახალგამონასკნული მწვანე ნაყოფი, More…
კაკუბაშ-ი
(იმერ.) ცუდი ხმალი (ვ. ბერ.). =„ჩემი თოფი კ ა კ უ ბ ა შ ი თავზე გადამანტვრიესო." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკულ-ი
(რაჭ.) გვირილა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკულა-ი, კაკულიე
(გურ.) წელში მოხრილი; მორცხვ ადამიანსაც უწოდებენ (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკუტ-ი
(იმერ.) სიმინდის საფშვენი ხელკავი, კაკუჭი (ვ. ბერ.). ◊ (ლეჩხ.) მარწუხი (ქეგლ). ◊ (რაჭ., ზ. იმერ.) გვირილა (ა. მაყ.). სარწყილა ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
კაკუტა/ე,-ი
(გურ.) კაკვი, მოკაუჭებული ჯოხი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკუჩა
(ქართლ., კახ.) 1. კაუჭა, თავმოკაუჭებული ჯოხი, ხმარობენ ცხვრის დასაჭერად; გადატ. მეტსახელია კაცისა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); 2. საქსოვი დაზგის ერთ-ერთი ნაწილი (ქეგლ.). See also: More…
კაკუჭ-ი
(იმერ.) მ ო კ ა უ ჭ ე ბ ა მოღუნვა, მოკაკვა; კ ა კ უ ჭ/ე,-ი კაკვი (ვ. ბერ.). ◊ (ლეჩხ.) თავმოკაუჭებული ჯოხი (მ. ჩიქ., მ. ალავ., ზეპირსიტყ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
კაკუჭე
(ლეჩხ.) მავნე სული, ტყის კაცი, ოჩოკოჩი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკუჭელა
(ზ. იმერ.) კაუჭი, მოკაუჭებული ჯოხი (ბ. წერეთ.). See also: კაკუჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9