(ქართლ.) კაცი, ვისაც თავისი ყველაფერი (შენაძენი, მონაგარი) მოსწონს, ეამაყება, უკვირს და სხვაც უნდა გააკვირვოს (გ. შატბერ., 69). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
(რაჭ., ლეჩხ.) მეკვლე, მფერხავი, ახალი წლის მეფეხე; მაკვლიერი (დიალექტ., 686; მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ხევსურ.) ორტოტა ზრო, ე. ი. მახვილი (ა. ჭინჭარ., 304). See also: ზრო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ზ. იმერ.) თეთრი ქლიავის ჯიშია. ნაყოფს მოგრძო ფორმა აქვს (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
to main page 
top of page