(მოხ., მთიულ.) საალერსო სახელწოდება ქალიშვილისა (დიალექტ., 564). See also: შავქალა, ქალკუპრა ◊ (გურ.) მცენარეა ერთგვარი (ა.ღლ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ლეჩხ.) სწრაფი და დახარბებული ჭამისას გამოცემული ხმა (მ. ალავ., 1). ="რას ქ ა მ უ შ ო ბ ღორივით". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ზ. აჭარ.) სადურგლო იარაღია; ფიცრის კიდეების საჭვრეთელი - იატაკის ან კედლის ამოყვანის დროს ფიცრები რომ ერთმანეთში მტკიცედ ჩაისვას (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
(მოხ.) საფეიქროს, საქსოვი მოწყობილობის ჯოხი, რომელზედაც ჩამობმულია თოკები შეებისა და სავარცხლისათვის (დიალექტ., 564). See also: შე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(რაჭ.) მდინარის ადგილი, სადაც წყალი მიექანება, სწრაფად გარბის (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ.) პირუტყვის სნეულებაა, ენა ასტკივდება და იღუპება (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.