ქა ქბ ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქო ქრ ქს ქუ ქფ ქშ ქც
ქე ქედ ქეე ქევ ქეზ ქეთ ქელ ქემ ქენ ქერ ქეს ქეტ ქეფ ქექ ქეშ ქეჩ ქეც
selected terms: 95 page 4 of 5
ქესკ-ი
(ქიზიყ., ზ. აჭარ.) (keski) ოქრომჭედლის იარაღი; მჭრელწვერიანი, პირიანი გაზი, იხმარება ოქროსა და ვერცხლის მავთულის მოსაკვნეტად (ს. მენთეშ.); სადურგლო იარაღია, საჭრეთელი, სატეხი (შ. ნიჟარ.). More…
ქესკინ-ი, ქისკინია
(გურ.) (keskin) მარდი, ცქვიტი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქესკინა
(გურ.) See also: ქესკინჩა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქესკინჩა-ი
(გურ.) მარჯვე, ყოჩაღი, გამბედავი, მამაცი (ა. ღლ.). See also: ქესკინი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქესკუმ-ი
(ქართლ.) მოხდენილი, კოპწია, მარდი, ცქვიტი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; გ. შატბერ., 101). See also: ქესკინი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქესკუნ-ი
(ქართლ.) See also: ქესკუმი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქესტანა
(მესხ., აჭარ.) მსხვილი, თეთრი გოგრა (ა. მაყ.); ქ ე ს ტ ა ნ ა-ი თეთრი გოგრა (ი. მეგრ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეტერ-ი
(იმერ.) თმის თებო, ქერტლი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეტო
(გურ.) ქატო (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეფება
(გურ.) შესხმა წყლისა. წ ა მ უ ა ქ ე ფ ა წამოაღებინა (გ. შარაშ.). ="წყალი ნაპირებს ე ქ ე ფ ე ბა". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქეფეგ-ი
(ზ. აჭარ.) (kepek) საქონლის საკვები : ბზესა და ქატოს ერთმანეთში შეურევენ და ოდნავ მარილს დაუმატებენ (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ქეფერჩხო
(ქვ. იმერ., ლეჩხ.) ბლის ქერქი ქვევრის პირის სარეცხად და დასაფარებლად (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეფჩა
(ზ. აჭარ.) პატარა პირმილეული ან პირმოტეხილი თოხი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეფჩო
(იმერ., ოკრიბ.) კაკლის, თხილის, ლეღვის, ნივრისა და მისთ. ნაჭუჭი, ნაფცქვენი (პ. ჯაჯან., X); ფხა. (მ. ალავ.,). ="ხვიტილა პურს ქ ე ფ ჩ ო არ ჰქონდა". See also: ხვიტილა პური More…
ქექერ
(ინგილ.) ღორის მსუქანი ტყავი (მ. ჯან.); დაკლულ ღორზე აჭრილი ხორცი ტყავიან-ჯაგრიანად (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქექილ-ი
(ქიზიყ.) შთამომავალი, ნათესავი; ჯიში (ს. მენთეშ.). ="შენი ქ ე ქ ი კ ი კი გაქრა, აჰა!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ქეშ-ი, ქეშად, ქეშ-ქეშად
(ქართლ.) ალმაცერი, ირიბი; ალმაცერად, ირიბად (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეშაპეტ-ი
(აჭარ.) 1. გამხმარი, გაშეშებული (თევზი, ხორცი . . ); 2. გამხმარი, მჭლე (ს. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეშელ-ი
(იმერ., გურ.) ქოშინი, ქოქინი, ქლოშინი (ვ.ბერ.); ქლოშინი, სირბილის შემდეგ მეტისმეტად აჩქარებული სუნთქვა (პ. ჯაჯან.). ◊ (ლეჩხ.) მოუკუპრავი ტიკი. მასში თაფლს ან მაჭარს მოათავსებენ More…
ქეშელა
(ხევსურ.) See also: ქეშლო, თიკრუნი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9