(გურ.) მძიმე საგნის ჩაჭიდება და მისი დაძვრისათვის შრომა; ე ქ ვ ი ლ ა ჩ ე ბ ა ეწევა მძიმე საგანს, მაგრამ ვერ ეწევა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) ცხვრის ტყავის თბილი ჩასაცმელი (გ. შარაშ.); გამხდარი, საქალამნედ გაკეთებული ტყავი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(იმერ.) ტირილი, ქვითინი; მ ო ქ ვ ი რ ქ ვ ი ლ ე ქ ა ლ ე ბ-ი ზარში დაქირავებული ქალები, რომლებიც ხმადაბლა ტირიან, ქ ვ ი რ ქ ვ ი ლ ო ბ ე ნ, რომ გამოიყოლიონ ისინიც, ვისაც ტირილი არ ეხერხება More…
(ხევსურ.) საგვარეულო ტიპის სამ-ოთხ სართულიანი სახლი (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ.) ქვითინი; ქ ვ ი ქ ვ ი ნ ე ბ ს ქვითინებს(მ. ალავ., 2). See also: ქვირქვილი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., იმერ.) 1. ჩიჩვირი, ცხენის ქვედა ტუჩი; 2. კვიცის ხმა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.;ლ. ლეონ; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
to main page 
top of page