(ქართლ.) ირიბი (გ. შატბერ., 102). ="ქ ი რ მ ი შ ა დ გახედა". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მთიულ.) ქერტლი (ლ. კაიშ.). ვაზის რქაზე ამოსული ნორჩი რქა ვაზის ყლორტზე გამოსული რქა, რომელსაც აცლიან ხოლმე (დიალექტ., 610); ვაზის კვირტსა და ტოტს შუა ამოსული ყლორტი (ა. მარტ., გ. იმნ.); More…
(ზ. იმერ.) გრილი; თავისუფალი (ბ. წერეთ.). ="თხელი ტილო გაცვია ზაფხულში ქ ი რ ქ ა ლ ა დ და ასე დადიხარ". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ჯავახ.) ირმის ან ჯიხვის რქისაგან გაკეთებული საქსოვი იარაღი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ.) ძლიერ ცივი და უხეში (მაგარი) წყარო. გულზე ცუდად მოქმედებს, თავ-პირის დაბანის შემდეგ სახეზე ქერტლს აჩენს, თმას ჯაგარივით გახდის; სარეცხად არ ვარგა : საპონს დაჭრის, არ აქაფდება. More…
(ზ. იმერ.) ხელის წავლება და მოწევა; მ ო ქ ი რ ჩ ნ ა ხელი წაავლო თმებში და მოსწია (ბ. წერეთ.); ჯიჯგნა, გლეჯა, წეწვა (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) დაწყებული საქმის ბოლომდის დევნა თავგამოდებით, სანამ მიზანს არ მიაღწევ (გ. შარაშ.). ="ქ ი ს ი მ შ ი ჩ ა ზ დ ი ა მაგ საქმეს და ბოლოს ქე მეიგო". =ქართულ კილო-თქმათა More…