ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
selected terms: 599
 << Prev 1 2 3 4 5 6 7 .. 30 Next >>
 page 4 of 30
ყალაღ
(ინგილ.) ჭოლოკ-ი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ.1,2.ღლონტი, ალექსანდრე .-თბილისი:განათლება, 1974
ყალაღან-ი
(ქიზიყ. მესხ.) თამამად აღზრდილი; თავისუფლად მოსიარულე (ს. მენთეშ.); ყ ა ლ ა ღ ა ნ ა-ჲ უქნარა, უსაქმო; ყ ა ლ ა ღ ნ ო ბა უსაქმოდ ხეტიალი, ლაზღანდარობა, უქნარობა (ი. მაისურ.). =ქართულ More…
ყალებ-ი
(ფშ.) გადასაზიდი ფიცარი ( ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყალთამა
(ქართლ.) სენია, ქუნთრუშა (თ. რაზიკ.,"ივერია", № 150, 1900; ი. ჭყონ.). See also: კისერბატონები =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყალთაღ-ი
(ქართლ.) ცარიელი, უხეივნო ადგილი (ს. მენთეშ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყალთაღან-ი
(ქიზიყ. მესხ.) უმუშევრად, უქნარად აღზრდილი კაცი, მცონარა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყალია
(ქიზიყ., მესხ., იმერ.) (kalya) ღორის მალები ჩაყაურმებული და შინდით შეზავებული (ს. მენთეშ.); ხორციანი შეჭანადია ჭანჭურის ჩირითა და ტყლაპით შეზავებული (ი. მაისურ.);ნიგვზითა და ძმრით შეზავებული More…
ყალივან-ი
(მთიულ.) ყალიონი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყალიო
(გურ.) მთლად მოხარშულ ქათამზე ან კვერცხზე იტყვიან (ს. ჟღ.); ყ ა ლ ი ო თ მ ო ხ ა რ შ ვ ა მრგვლად მოხარშვა ქათმისა ხახვსა და მარილწყალში (ი. ჭყონ.); ქათმის მთლიანად, მრგვლად, აუქნელად More…
ყალიონა
(იმერ.) მცენარეა, ძირმწარა (ა. მაყ.). See also: საყმაწვილო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყალიფ-ი
(გურ.) ნალის ლურსმნის საჭედი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყალჩაღ-ი
(ქიზიყ.) კოპით დაწნული და სახეებად ნაკერი გუდა მწყემსისა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყამ-ი
(ქიზიყ., ხევსურ., თუშ., მოხ., ქსნის ხეობ.) სიფრთხილე; შიში, რიდი (ს. მენთეშ.); შიში; ყ ა მ-ი ა რ ა ა ქ ვ არ ეშინია (ა. შან.); დარდი, შიში (თ. უთურგ.); შიში, რიდი (ი. ბუქურ., 137; ო. ქაჯ.). More…
ყამა
(გურ.) (kama) მრგვალწვერა სატევარი, ხანჯალი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყამირობა
(თუშ.) ამაყობა, მაგრობა (ი. ბუქურ., 137). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყამპო
(იმერ.) ღორის ავადმყოფობაა ერთგვარი (პ. ჯაჯან., IX, 266). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყამჩ-ი
(ქიზიყ.) თვალმარგალიტით მოოჭვილი საქორწილო თავსახურავი ქალისა (ს. მენთეშ.). ◊ (მესხ., ინგილ.) (kamçi) მათრახი (შ. ძიძ., ქრესტ.; დიალექტ., 624). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
ყამჩიტარა
(ინგილ.) See also: ულუღან =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყანა
(ქიზიყ.) ხორბლის ნათესი ჯეჯილობიდან მომკამდის (ს. მენთეშ.). ◊ (გურ.) 1. მიწის სახნავ-სათესი, მამული (ა. ღლ.); 2. სიმინდის, ღომის და მისთ. საერთოდ, მარცვლეულის ნათესი (დიალექტ., More…
ყანაოზ-ი
(ქიზიყ.) აბრეშუმის ქსოვილი ქალის საცვლებისათვის (ს. მენთეშ.); აბრეშუმის ნაქსოვი (დ. ჩუბ.); აბრეშუმის ერთგვარი ქსოვილი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
<< Prev 1 2 3 4 5 6 7 .. 30 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9