შა შე შვ შთ ში შკ შლ შმ შო შპ შრ შტ შუ შქ შჭ შხ
selected terms: 673 page 4 of 34
შაზმევა
(მოხ.) წყენა, შეზარება, შეჯავრება (დიალექტ., 564). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შაზნევა
(მოხ.) See also: შაზმევა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შათება
(ქსნის ხეობ.) See also: მეშათა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შათვალებულ-ი
(კახ.) სიმწიფეში ახალშესული ნაყოფი (ა.მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შათირ-ი
(გურ.) პატარძლის მხლებელი, რომელიც თვალყურს ადევნებს მას ქმრის ოჯახში მიყვანამდის (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
შაიკ-ი
(ზ. იმერ.) ტანადი, წარმოსადეგი (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შაკ-ი
(იმერ.) მწკრივი; სვე, სვრელი (დიალექტ., 673); რიგი ვაზისა, სვრელი (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შაკვალთ(ვ)ა
(ქიზიყ.) ტანისამოსის კალათების მაღლა აწევა და სარტყელში ჩატანება (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შაკვეთა
(ქიზიყ.) შეჩვევა. აქედან : შ ა კ ვ ე თ ი ლ ი შეკვეთილი (ს. მენთეშ., დამ.). ="ბავშვი ბებიაჲ შ ე ე კ ვ ე თ ა და ვეღარ მოგვიშორებია". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
შაკვლევა
(მოხ.) მილოცვა საახალწლოდ, მიკვლევა (დიალექტ., 564). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შაკუთება
(ფშ., მთიულ.) შედედება სისხლისა ან რძისა (თ. რაზიკ., "ივერია", № 151, 1900; ი. ჭყონ.); შ ა კ უ თ ე ბ უ ლ-ი შედედებული (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
შალა
(ინგილ.) ერთი წამოკიდებული, ერთი ზურგი შეშა (დიალექტ., 625). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალა-გელად
(ფშ.) უთავბოლოდ, ზოგი-აქ, ზოგი-იქ (ა. ჭინჭარ., ფშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალან-ი
(ხევსურ., ფშ.) სათიბი ბალახია (ა. შან.; ა. ჭინჭარ., 225; ა. მაყ.). See also: შალდაყი, შალარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალარ-ი
(ფშ., ხევსურ.) ლაშქარა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალაფ-ი
(ხევსურ., ფშ., თუშ.) ბალახია (ვაჟა, I, ა. შან.).; მდელოს წივანა (ა. მაყ.). ◊ (ხევსურ., თუშ., მთიულ.) ხის დასამუშავებელი იარაღია (ა. ჭინჭარ., 278); ბურღი (თ. უთურგ.); ხის საბურღი More…
შალაფა
(კახ., თუშ., მოხ.) ბალახია, იზრდება ნოტიო, ჭაობიან ადგილას. ამით სიმინდის ფუჩეჩს კონებად კრავენ (ა. მარტ., გ. იმნ., ა. მაყ.). See also: ლელი, შალაფი 1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
შალახო
(ქართლ.) სიმღერა, დაკვრა, თამაში (ა. ღლ., ქართლ., 288). ="დაჲკრეს მაშინ შ ა ლ ა ხ ო". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
შალბაშ-ი
(ქართლ.) საძოვრის გადასახადი, საბალახო (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალგ-ი
(კახ.) See also: შლეგა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9