ჩა ჩე ჩვ ჩი ჩკ ჩლ ჩმ ჩო ჩრ ჩუ ჩფ ჩქ ჩხ
selected terms: 920 page 46 of 46
ჩხოკიალ-ი
(ლეჩხ.) შეუძლო ადამიანის მიერ რკინის იარაღით რისამე საქმის კეთება, მსუბუქი სამუშაოს შესრულება (მ. ალავ., 2). ="მოხუცდა, მარა მაინც არ ისვენებს, ყოველდღე ჩ ხ ო კ ი ა ლ ო ბ ს." More…
ჩხოკო
(იმერ.) ფერდობი; ახო, საყანედ გაკაფული ადგილი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხოლ-ი
(ლეჩხ.) კვამლი, ბოლი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხორვა
(ქიზიყ.) See also: ჩხვერვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხოტვა
(გურ., იმერ.) ხის ფოთლის კრეფა; მ ო ჩ ხ ო ტ ვ ა ხის ფოთლების მოკრეფვა (ი. ჭყონ.); ხისათვის ფოთლების გაცლა (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ჩხოტიო
(გურ.) უფოთლო მცენარე (ს. ჟღ.). ◊ (გურ.) ციცაბო, დაკიდული, სახურავი (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხრეკილა
(ხევსურ.) ბევრი წყლით ან რძით გაკეთებული ქუმელი, რომელიც კოვზით საჭმელია (ა. ჭინჭარ., 214). See also: ქუმელი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ჩხრენგ-ი
(გურ.) მიყრილ-მოყრილი ხის ტოტები (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხრიალა
(ხევსურ.) ჩხართვი, ფრინველია (თ. რაზიკ., "ივერია", № 153, 1900; ი. ჭყონ.). See also: ჩხარტაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ჩხრიმალ-ი
(ქიზიყ.) ფიჩხის წვრილი ნამტვრევი (ს. მენთეშ.). ="გაიქე, კუჭი, პატა ჩ ხ რ ი მ ა ლ ი მოკრიფე, ცეცხლი ავანთოთ." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ჩხუბ-ი
(გურ.) ომი (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.). ="გურიელსა და დადიანს შორის ჩ ხ უ ბ ი." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუვურ-ი
(იმერ.) See also: ჩხუტური =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუნია
(ხევსურ.) See also: ცურთიკრუნა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუნკ
(ინგილ.) ჩხიკვი, კოდალა (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუნკ-ი
(ლეჩხ.) ღორის სენია. დაავადებული ღორი კიდურებს ვეღარ ამოძრავებს (მ. ალავ., 2). See also: ხუკი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუნკალ-ი
(ზ. იმერ.) კინკლაობა (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუტ-ი
(ხევსურ.) სალუდე, ქვაბივით გაკეთებული (ა. შან.); სითხის შესანახი ჭურჭელი, პატარა ხის კასრი (ა. ჭინჭარ., 217). ◊ (ფშ., თუშ., თიან.) სადღვებელი ზეზე დასადგმელი (თ. რაზიკ., More…
ჩხუტვა
(იმერ., გურ.) რისამე წვრილის (მაგ., ნემსის) შესობა (ვ. ბერ.). ◊ (ინგილ.) ჭიგოსა და სარის ჩეკვა, ჩათლა-ჩამწვეტიანება (მ. ჯან.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ჩხუტურ-ი
(იმერ.) მრავალგზის ჩხუტვა, შესობა (ვ. ბერ.). See also: ჩხუტვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩხუშ-ი
(აჭარ.) 1. ერთგვარი ხვეწი, იარაღი; 2. ვაზის ჯიშია ერთგვარი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9