ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბთ ბი ბლ ბნ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბძ ბწ ბჭ ბჯ ბჰ
ბა ბა, ბაა ბაბ ბაგ ბად ბავ ბაზ ბათ ბაი ბაკ ბალ ბამ ბან ბაო ბაჟ ბარ ბას ბატ ბაუ ბაფ ბაქ ბაღ ბაყ ბაშ ბაჩ ბაც ბაძ ბაწ ბაჭ ბახ ბაჯ ბაჲ ბაჴ
selected terms: 401 page 5 of 21
ბაითალმან-ი
(მოხ., ფშ.) (არაბ.-თურქ. beytülmal (II baytalmal)) See also: ბაითალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაიკოზ-ი
(გურ.) მაგარი თამბაქო (გ.შარაშ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაიმე
(თუშ.) შორისდ. მწუხარება-გაკვირვებისა, აბაიმე! (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაინდურა
(ქართლ.) მთის ბრტყელფოთლებიანი ბალახია ერთგვარი ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ◊ (გურ.) უხეირო შესახედაობისა; მუხეიროდ მოსიარულე კაცი (გ. შარაშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ბაისან-ი
(აჭარ.) ბარე სამი, ბევრი (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაიტარა-ი
(გურ.) უგზო-უკვლოდ მოხეტიალე (ა. ღლ.). See also: აბლაუცაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაკ-ი
(ქართლ., თუშ., მთიულ.) ცხვრის სადგომი, შემოზღუდული ყორით ან ღობით ( ა. ღლ.:თ. უთურგ.; დიალექტ. 566; 577). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ; ქეგლ. ◊ (მესხ.) ძველებურ მიწურ სახლში More…
ბაკაკა
(ქიზიყ.) ცხვარი ბავშვის ენაზე (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაკან-ი
(ხევსურ., მოხევ., ფშ,. ინგილ., თუშ.) 1. დიდი ჯამი ხისა ან სპილენძისა; 2. ვარცლის მსგავსი მრგვალი ჭურჭელი, რომელშიც რძეს ჩაწურავენ. საინგილოში იხმარება საწყაოდ, მაგ., ოთხი ბაკანი ერთი ფუთია More…
ბაკანა
(მთიულ.) 1.თავის ქალა; 2. ხის ან თიხის ჯამი (ლ. კაიშ.). See also: ბაკანი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაკე
(გურ.) შუქის რკალი მთვარეზე, ბაკმი (ა. ღლ.). =„თვარემ ბ ა კ ე გეიკეთა“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაკლა
(ქართლ., ჯავახ.) (bakla) ამოუზელელი (მოხარშული) ლობიო ან ცერცვი, სირსვალი; ცერცვი (ს. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ; ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ბალაბოშა-ი
(გურ.) ბალახბულახი, ბურბუშელა, გადატ. დაუდევრად, აგდებულად მოსაქმე (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბალაბულა
(ლეჩხ.) ბალახბულახი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბალაბურდო
(ზ. იმერ.) აბდაუბდა (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბალაბუშა-ი
(გურ.) See also: ბალაბოშაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბალაგან-ი
(აჭარ.) სათივე (პ. ჯაჯან). =„ბ ა ლ ა გ ნ ე ბ ი ნ ა გავამსო თივით.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბალალა
(ქიზიყ.) ლოგინი, აკვანი ბავშვის ენაზე; ძილი (ს. მენთეშ.). =„აა, ბ ა ლ ა ლ ა, შვილო, ბ ა ლ ა ლ ა გინდა, შვილო?-ეტყვის დედა თავის შვილს.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ბალანგარა-ი
(გურ.) უსუფთაო, უწესრიგო ( გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბალანჯღო
(აჭარ.) See also: ბაჩუნტალაჲ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9