(ქართლ.) დიდი ძელი, რომელზედაც სახლის კოჭებს აწყობენ (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ◊ (ქართლ., ქიზიყ.) თხელი ქაფჩა, ბათქაშის გასაკეთებელი, კალატოზის იარაღი (თ. რაზიკ., „ივერია“, More…
(ქართლ., ფშ., ქიზიყ.) 1. ახალგაზრდა, ადვილად გასატეხი ხე; 2. ნაზი, სუსტი, ადვილად რომ გაცივდება და ავად გახდება (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ნაზი, სუსტი (ვაჟა, I, ა. შან.); მფრთხალი, More…
(ქიზიყ., იმერ.) შეძლება, სიმდიდრე (ს. მენთეშ.); ფულის გამოსაღები (დ. ჩუბ., ქეგლ.). ="მაქთენი მ ა ლ ი ა თ ი არა აქ, რო მაგი ყიდვა შაჲძლოჲ" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: More…
(ქიზიყ.) წყლის გადასაგდები ნიჩაბივით ფიცარი, რომელსაც წისქვილის ღარში ჩადებენ ხოლმე (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქართლ., კახ.) წვრილი თეთრი ლობიო, გრძელპარკებიანი; ორჯერ ისხამს (კირიონი); ძაძა (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ.) ჩარჩოზე კარ-ფანჯრის ჩამოსაკიდებელი მოწყობილობის ის ნაწილი, რომელიც კაპიანია და ჩამოეცმება ხოლმე დედალ ანჯამას (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
to main page 
top of page