(გურ.) გაქიცინება. ხმარობენ მარტო „თავის“ შესახებ (ი. ჭყონ.). =„შენი თავის გ ა ბ რ ი ც ი ნ ე ბ ა მ ისე, შენ ეს არ იცოდეო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(იმერ.) ძლიერი დარტყმის, დიდი მწუხარების ან სიხარულის გამო აზროვნების დაკარგვა, გაბრუება, თავბრუდახვევა (პ. ჯაჯან., I X, 246). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ფშ.) ფრთებ-და ბუმბულგაცლილი (ვაჟა, IV, ა. შან.; ე. ვირსალ.). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ., მთიულ.. გუდამაყარ.) ხშირი, გრძელი (ვაჟა, IV, ა. შან.; ე. ვირსალ.) შდრ.; ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ.) თავგზის დაკარგვა, გაოცების გამო ენის დაბმა, გაშტერება (ს. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) გაწბილება, შორს დაჭერა; გ ა მ ი ბ უ ლ თ ი ა უარი მითხრა, გამაწბილა, სიტყვა შორს დამიჭირა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქიზიყ.) ხმელი რამის წყალში დალბობა და გაფუჭება ( ს. მენთეშ.)._ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) სულის განაბვა (გ. შარაშ.); დიდი სიცხისაგან გარეტიანება, გაოგნება (ა.ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.