ობ ოგ ოდ ოვ ოზ ოთ ოი ოკ ოლ ომ ონ ოჟ ორ ოს ოტ ოფ ოქ ოღ ოყ ოშ ოჩ ოც ოწ ოჭ ოხ ოჯ ოჰ ოჴ
selected terms: 308 page 6 of 16
ორგო
(იმერ.) სარქველი (პ. ჯაჯან., IX, 259). See also: ოგრო, როგო ◊ (აჭარ.) წისქვილის ქვის მოყვანილობის ხე ან ქვა, რომელსაც სასიმინდის (ან სხვა ნაგებობის) ბარჯგებს ჩამოაცმევენ თავზე, More…
ორგუნებობა
(ქართლ.) ყოყმანი, გუნების ცვლა, გაორება (გ. შატბერ.,83). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორე
(გურ.) დიდი ვარცლი (გ. შარაშ.); ამოჭრილი მორი ხისა, ან ფიცრისაგან შეკერილი წყლის ბაკი, არყის გმოხდის დროს ხმარობენ (ს. ჟღ.); საძაღლე ჭურჭელი (საბა); გობა ძაღლისა (ნ. ჩუბ; დ. ჩუბ.). More…
ორზაპ-ი
(ხევსურ.) მიწის სათხრელი მოზრდილი წერაქვი (ა. ჭინჭარ., 277). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორთ-ი
(აჭარ.) (örtü 'სახურავი') დაქანება სახურავისა (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორთოლა
(მთიულ.) ორთვლიანი რკინის გუთანი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორთომელა-ჲ
(აჭარ.) ორჯამიანი ჭურჭელი ხისა, იყენებენ მარილის შესანახად (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორთხში ამოღება
(ლეჩხ.) საგუდედ თხის გატყავება (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორიან-ი
(თიან.) ორსული, ფეხმძიმე; ო რ ი ა ნ ა დ არის ფეხმძიმედაა (დიალექტ., 599; ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორიკა
(ლეჩხ.) არყის გამოსახდელი ხელსაწყო, როფი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორირამა-ი
(გურ.) მხიარული სიმღერაა (ლ. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორკაპ-ი
(ლეჩხ.) ორკაპჩანაკერები ქალამანი (ბ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორკაპა ბოძ-ი
(ქიზიყ.) დიდი ბოძი, თავი ორად აქვს გაყოფილი, განტოტებულია (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორკეც-ი
(რაჭ.) ორსული (შ. ძიძ., 211). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორკვაჭ-ი
(გურ.) ტყუპი ვაშლი, ნიგოზი ან სხვა რამ ხილი ერთ ყუნწზე გამოსხმული (გ. შარაშ.). ◊ (აჭარ.) ბავშვთა თამაშობაა ერთგვარი (შ. ნიჟარ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ორკისაკ-ი
(თუშ.) ორივე მხრივ, ორივე მხარეს (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორკოპა/ე,-ი
(გურ.) ქვევრიდან წყლის ამოსაღები ჭურჭელი, ამოჭრილ მწარე კვახს გაკეთებული აქვს ორი გრძელი ჯოხი ქვევრში ჩასაშვებად (კ. გვარ., 949; ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ორკოპე
(აჭარ., გურ.) ხილის საკრეფი გრძელტარიანი პატარა კალათა (დიალექტ., 659); დიდი ქვევრიდან წყლის ამოსაღები ორ გრძელ ტარიანი ჭურჭელი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ორმანდილ-ი
(გურ.) ორპირი კაცი (ს. ჟ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ორმარჩილა-ჲ
(ზ. აჭარ.) მოზრდილი ქვაბი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9