გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გო გობ გოგ გოდ გოზ გოთ გოლ გომ გონ გოჟ გორ გოს გოფ გოშ გოჩ გოძ გოწ გოჭ გოხ გოჯ გოჲ
selected terms: 140 page 7 of 7
გოშ-ი
(აჭარ.) ნაცრისფერი ცხენი (ი. მეგრ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოშკალა
(მთიულ., გუდამაყ.) გოშია ძაღლი (ე. ვირსალ.). See also: გოსპარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოშპარა
(ფშ., ქიზიყ.) See also: გოსპარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჩა, გოჩია, გოჩიე
(გურ.) ძაბუნი ბერიკაცი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჩი-გოჩ-ი
(მთიულ.) ხბოს მოსახმობი შეძახილი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჩიჩია-ჲ
(მოხ.) პატარა, ჩია (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოძო
(მესხ.) ხის დიდი მორი, რომელზედაც საყასბოში ხორცს ჭრიან ან ცულით ძვლებს ტეხენ, ხმარობენ ოჯახშიაც (უფრო მომცროს) ქუფთის დასანაყავად (ი. მაისურ.; „კომუნისტი“, № 88, 1967). =ქართულ More…
გოძორძღო
(გურ.) უსუფთაო, ნეხვიანი ადგილი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოწკინტა-ჲ
(გურ.) მანჭვა-გრეხა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჭიკანა, ღოჭიკანა
(ქიზიყ.) ტიტლიკანა ბავშვი. ტიტველ ბავშვს რომ ეალერსებიან, გ ო ჭ ი კ ა ნ ა, ღ ო ჭ ი კ ა ნ ა ს ეუბნებიან (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
გოჭიყვერა
(ლეჩხ.) თეთრი ქლიავის ჯიშია, ისხამს ვარდისფერ ნაყოფს ტყუპ-ტყუპად (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჭიწელა
(ზ. იმერ.) ხვართქლა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჭკობრა-ი
(გურ.) თევზია ერთგვარი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოხ-ი, გოხ-ი უქნია
(მოხ.) ჭუჭყი (ო. ქაჯ.). ◊ (თუშ., ფშ.) 1. დიდი ქვა, ლოდი (თ. უთურ4გ.; ვაჟა, I, ა. შან.); 2. სალესავი ქვა (ი. ბექურ., 131). ◊ (მთიულ., გუდამაყ.) მოურწყველობით ყანა More…
გოხა, გოხ-ი
(ქართლ.) გაუტეხელი ურწყავი მაღალი ადგილი, უბალახოა და მწირი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოხგავლებულ-ი
(თუშ.) გალესილი (ი. ბუქურ., 131). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჯიალა
(ლეჩხ.) ბავშვების სათამაშო სახლი, ხუხულა (მ. ალავ., 1.). See also: კოშიალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჯიჯ-ი
(რაჭ.) ფეხებზე ამოსული ჭუჭყი დიდი ხნის დაუბნალობის გამო (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჯოლა
(იმერ.) სიმინდის ნაქუჩებისაგან გაკეთებული ბავშვების სათამაშო სახლი (პ. ჯაჯან, X). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გოჲა
(ზ. აჭარ.) ვითომ, ვითოც თითქოს (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9