(ფშ.) გადაშლით გართხმა (ვაჟა., I, ა. შან.). ◊ (ლეჩხ.) ფარცხვა ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ.. მთიულ., ფშ.) წისქვილის ნაწილია : ძელი, რომელზედაც ბორბალი დგას და ტრიალებს (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); მძივის სამკაული (ს. მაკალ;, ფშ.). See also: ფჴიჭა =ქართულ კილო-თქმათა More…
(მთიულ.) წინსაფარი (ს. მაკალ., ლ. კაიშ.). See also: ფესტამალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) კალო, მოედანო, მოსუფთავებული ადგილი სააგურე მიწის გასაშლელად (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) თაღის გადასავლები ხის ყალიბი. კედელს რომ სათაღედ მოიყვანენ, ამას დადგამენ და მერე თაღს გადაატარებენ (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ქიზიყ.) დაბღებში მიღებული ზომის ერთეულია : ხუთი ცალი საძირე ტყავი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page