(ფშ., ქიზიყ., იმერხ., ქართლ.) (düz) სწორი ზედაპირის ადგილი (ვაჟა, მც. ლექს.); ვაკე, სწორი მინდორი (ს. მენთეშ.); სწორი (ნ. მარი, 50; შ. ძიძ., ქრესტ.); დიდი ვაკე, ტრიალი მინდორი (თ. სალარ., More…
(აჭარ.) დირე (ი. მეგრ.). =„ახორო რომ ავა, დ უ ზ მ ი ს ხეეფს დავაყრით, მერე წავა სართული.“ See also: დვირო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
(გურ.) გადატ. საჯდომი (ა. ღლ., გურ.). =„მუუხტი, თოფი ავართვი და მივაყოლე დუმაზე.“ ◊ (ქართლ.) ხელნის აქეთ-იქით ამობურცული ადგილი, რომელსაც მორგვი ეხება ბრუნვისას და ხელნას იცავს More…
(ფშ.) ნაკერი ბამბიანი საცმელი ისე, რომ სახე გამოდიოდეს (თ. რაზიკ., „ივერია“, №130, 1900; ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974