(გურ.) მაღლობიდან ან ხიდან გაჭირვებით ჩამოსვლა (გ. შარაშ.). See also: ბღოტება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) უსიამოვნო, მაღალი ხმით ყვირილი, ღრიალი (გ. შარაშ.). See also: ბღორინი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მესხ.) ფესვი, ძირი (ი. მაისურ.). =„ხეს მაგარი ბ ღ ო ჯ ე ბ ი ჰქონდა გადგმული.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ., ქსნის ხეობ.) თავსა და მუხლებზე ბრუნვა ჭიდაობის ან მუცლის ტკივილის დროს. (ს. მენთეშ.); ხელის გულზე ცოცვა (ვ. სომხიშვ.). =„რასა ჲ ბ ღ უ ნ ა ო ბ, ხო არა კტკივა რა?“ =ქართულ More…
(ფშ., ქიზიყ., ქართლ., მოხ., ინგილ.) ფორთხვა (ი. ქეშიკ.); თავით ტრიალი, რამე მიზეზის გამო ადამიანის მიერ თავით მიწის თხრა (ს. მენთეშ.); ბღუჯვა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ხოხვა, ადგილზე More…
(ფშ.) კუმშვა, მოხრა (ი. ქეშიკ.) ◊ (ქიზიყ.) ცუდი შეკერილობის გამო ნაკერზე ნაოჭების ყრა (ს. მენთეშ., დამ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(კახ.) დავარდნისას გამოცემული ხმა, - ბარტყანი (ა. მარტ., გ. იმნ.). =„აღარ გავიდა ცოტა ხანი და დაიძახა ამ ტოტმა ბუნგუნი და გაჲცვივდა დაბლა ამ კაც ბ ღ უ რ ტ უ ნ ი.“ =ქართულ კილო-თქმათა More…
(ქართლ.) მუჭი, პეშვი, მუშტი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). შდრ.; ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ცრურწმენით, რაიმე საქმის ან სიტყვის თქმის აკრძალვა, თაკილობა, ტაბუ. დედამთილი რძალს ორშაბათობით მაგალითად, მეზობლისას წასვლის ნებას არ მისცემდა; იმავე ორშაბათობით არ გასცემდნენ More…