ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
და დბ დგ დე დვ დი დლ დმ დო დრ დუ დღ
selected terms: 1,513
 << Prev 1 .. 71 72 73 74 75 76 Next >>
 page 74 of 76
დურეჯაჲ
(მესხ.) უშნო, შავგვრემან და მსუქან ქალზე ან ბავშვზე იტყვიან (ი. მაისურ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დურთვა
(ლეჩხ., გურ.) მოკურცხვლა, გაქცევა, წასვლა, გაპარვა (მ. ალავ., 1; ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დურკ-ი, დურჭ-ი
(ქიზიყ., თუშ., ფშ.) პატარა კასრივით საწველელი, გამოჭრილია მთლიანი ხისაგან (ს. მენთეშ.); ხის ქილა (თ. უთურგ.; დიალექტ., 580); ცხვრის საწველი ტავანი (თ. რაზიკ., „ივერია“, №162, 1900; ი. More…
დურნა-ჲ
(ინგილ.) (Durna; Дурна) წერო (გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დურო
(რაჭ.) 1. ქვიტკირით ნაშენი ბინა-კოშკი მთარაჭაში. შდრ.: სვან. მურყვამი (შ. ძიძ., 205). ◊ (რაჭ.) ქალის უკანა ნაწილი (ვ. ბერ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
დუროიან-ი სახლ-ი
(რაჭ.) საცხოვრებელი სახლი, ნაგები სვანური კოშკის (მურყვამის) მსგავსად ქვითკირით (დიალექტ., 684). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დურუბა-ი
(გურ.) სწორპირიანი, მუცლიანი და ყელდაბალი დოქი (გ. შარაშ., ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დურცხ-ი
(გურ.) მეტად მწითური (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუს-ი
(მთიულ.) ბალახია ერთგვარი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუსთ-ი || დუსთურა
(ხევსურ.) ჭუჭრუტანების, ზამთარში საკვმების დაგმანვა (ა. ჭინჭარ., 282). =„საკვმის სატენი დ უ ს თ უ რ ა ი ო... ეეხლა გადიჩინებულხარო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
დუსხა
(ხევსურ.) ხარის კოჭა (ა. ჭინჭარ., 240). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუტარ-ი
(იმერ.) მოუქნელი, მოუხერხებელი; ხეპრე, შტერი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუღდუღ-ი
(გურ.) განუწყვეტელი ლაპარაკი, ლაყბობა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუყ
(ინგილ.) დიყი, მცენარეა (მ. ჯან., ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუყ-ი
(გურ.) ახლად ამოყრილი ყლორტი მცენარისა (გ. შარაშ., ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუყა
(თუშ.) მხდალი (ი. ბუქურ., 132). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუყაჸ-ი
(თუშ.) ქალაჩუნა, მხდალი (თ. უთურგ.). See also: დუყა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუყლუნც-ი
(იმერ.) შტერი, დოყლაპია, ხელით სათრევი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუშაყ-ი
(ქართლ.) ცხენის ბორკილი რკინისა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.) შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დუშლუყ-ი
(მთიულ.) ლიფი (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
<< Prev 1 .. 71 72 73 74 75 76 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9