(ქართლ., ფშ., თუშ.) ბრჭყალი, კლანჭი პატარა ფრინველისა ან ცხოველისა (ვაჟა, I, ა. შან.; შ. ძიძ., ნ. კეცხ., კ. ხუბ.; თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ფშ.) სკდომის შედეგად დატოვებული ადგილი, ნახეთქი (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მოხ.) თემობის მიერ არჩეული მოსამართლეები, მოთათბირენი, მრჩეველნი (ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) ბჯღალი, ბრჭყალი, დიდი ფრინველის ან დიდი ცხოველის კლანჭი (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მთიულ.) ნიძლავის, თამაშობისა, ან რაიმე რიგობის დროს ჯოხზე მუსტით ხელის მოკიდება. ვისი ხელიც ჯოხის ბოლოს მოხვდება, ის მოგებული ან წაგებულია ან მისი რიგია (ლ. კაიშ.). =ქართულ More…
to main page 
top of page